اكوكارديوگرافي ابزاري مفيد در بررسي اثرات سلول درماني در سندرم زجر تنفسي حاد

از آنجاكه ارتباط گسترده اي بين ريه ها، بطن راست، و گردش خون ريوي وجود دارد، اكوكارديوگرافي مي تواند نقش مهمي در مديريت سندرم زجر تنفسي حاد (ARDS) ايفا كند. اكوكارديوگرافي اطلاعات بسيار مفيدي در اختلالات ساختاري و عملكردي قلب ارائه مي دهد. تغييرات عروق ريوي ناشي از سندرم زجر تنفسي بر عملكرد بطن راست و هموديناميك سيستمي بدن اثر گذار است. اكوكارديوگرافي در تشخيص باليني سندرم زجر تنفسي، پيش آگهي بيماري و ارزيابي روش هاي مختلف درماني آن كاربرد دارد. در اين مطالعه10 سر خرگوش نر نژاد نيوزلندي سفيد پس از القاي بيهوشي، پيش از هرگونه مداخله اي تحت اكوكارديوگرافي قرار گرفتند. سپس توسط تزريق داخل نايي ليپوپلي ساكاريد باكتري ايكلاي مدل تجربي التهاب حاد ريوي ايجاد و پس از يك روز توسط تصوير راديوگراف تاييد شد. خرگوش ها به دو گروه مساوي، درمان و شاهد تقسيم شدند. سلول هاي بنيادي مزانشيمي مغز استخوان (BM-MSCs) از استخوان بازو هر خرگوش در گروه درمان جداسازي و كشت داده شدند. سپس 107 سلول به صورت سوسپانسيون سلولي 24 ساعت بعد از القاي التهاب پيوند خودي زده شد. بررسي اكوكارديوگرافي به منظور تعيين حجم پايان سيستول و دياستول، ديواره خلفي بطن چپ، كسرجهشي، كوتاه شدگي كسري، ضخامت ديواره بين بطني در زمان دياستول و سيستول، قطر داخلي بطن چپ در زمان سيستول، حداكثر حجم جريان خون خروجي بطن چپ و راست، قطر دهليز چپ و آئورت در زمان هاي مختلف در طي آزمايش (12، 24، 48، 72 و 168 ساعت) انجام شد. تحليل آماري با استفاده از آزمون T تست نشان داد كه EF در ساعات 72 (042/0 p=)، 168 (038/0 p=)، FS در 72 (049/0 p=)، 168 (044/0 p=)، IVSd در 48 (014/0 p=)، 72 (038/0 p=)، 168 (042/0 p=)، IVSs در 24 (005/0 p=)، 48 (009/0 p=)، 72 (01/0 p=)، LVIDs در 72 (048/0 p=)، 168 (022/0 p=)، AO در 72 (027/0 p=)، 168 (042/0 p=)، LA در 168 (048/0 p=)، LVOT V max در 168 (041/0 p=)و RVOT V max در 168 (039/0 p=) پس از پيوند سلول در مقايسه با زمان التهاب اختلاف معنا داري داشتند. اين داده ها كاراآمدي اكوكارديوگرافي را در ارزيابي سلول درماني سندرم زجر تنفسي حاد نشان داد. از اين رو اندازه گيري هاي متوالي الكتروكارديوگرافي يك روش مناسب در ارزيابي اثرات سلول درماني در ARDS است.