شماره ركورد كنفرانس :
4119
عنوان مقاله :
تعيين شيوع آلودگي كريپتوسپوريديايي با استفاده از روش ذيل نيلسون اصلاح شده در دامهاي كشتارشده كشتارگاه دام شهركرمان
پديدآورندگان :
مهدوي ميلاد دانش آموخته كارشناسي ارشد انگل شناسي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهيد باهنر كرمان، ايران , سنجري علي دانشجوي دكتراي حرفه اي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهيد باهنركرمان، ايران , جديدالاسلامي عباس دانشجوي دكتراي انگل شناسي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه فردوسي مشهد، ايران , هدايتي مريم hdmaryam888@yahoo.com دانشجوي دكتراي انگل شناسي، دانشكده دامپزشكي، دانشگاه شهيد باهنر كرمان، ايران , شريفي حميد دانشيار، گروه پاتوبيولوژي، دانشكده دامپزشكي،دانشگاه شهيد باهنر كرمان، ايران , رادفر محمد حسين استاد، گروه پاتوبيولوژي، دانشكده دامپزشكي،دانشگاه شهيد باهنر كرمان، ايران
كليدواژه :
كشتارگاه دام كرمان , كريپتوسپوريديوم پارووم , رنگ آميزي ذيل نيلسون
عنوان كنفرانس :
دهمين گردهمايي ملي دامپزشكي علوم باليني ايران
چكيده فارسي :
تك‌ياخته‌كريپتوسپوريديوم براي اولين بار توسط ادوارد ارنست تايزر در سال 1907 گزارش گرديد. اما تا سال 1976 كه اولين گزارش آلودگي انسان منتشر شد از لحاظ پزشكي فاقد اهميت بود. اين تك‌ياخته عامل يكي از مهم ترين عفونت هاي كوكسيديايي انسان و ساير‌حيوانات‌اهلي‌و ديگر مهره‌داران مي‌باشد. اين بررسي با هدف تعيين ميزان آلودگي كريپتوسپوريديايي در دامهاي كشتار شده كشتارگاه دام شهر كرمان انجام شد. به اين منظور تعداد 150 نمونه مدفوع از 50راس بز، 50 راس گاو، 50 راس گوسفند جمع آوري شد. پس از تغليظ نمونه‌ها به روش رسوبي فرمالين اتر، گسترش‌ها تهيه شدند و با روش ذيل‌نيلسون اصلاح شده رنگ آميزي شده و با ميكروسكوپ نوري مورد مطالعه قرار گرفتند. شناسايي اووسيست‌هاي كريپتوسپوريديوم با توجه به ويژگي‌هاي ريخت‌شناسي آن‌ها صورت گرفت كه در آن اووسيست‌ها به اشكال گرد تا بيضي و به رنگ قرمز در زمينه سبز مشخص مي‌باشند. تجزيه و تحليل داده‌ها و نتايج توسط نرم‌افزار آماري spss و‌آزمون مربع كاي انجام شد فراواني آلودگي به اوسيست‌هاي كريپتوسپوريديوم در بز، %14گاو،%10گوسفند%6 گرديد. در اين مطالعه ميزان آلودگي كريپتوسپوريديايي بر حسب سن، جنس‌و قوام مدفوع مورد بررسي قرار گرفت اما در تجزيه و تحليل آماري رابطه معني داري بين سن، جنس و قوام مدفوع مورد آزمايش و ميزان آلودگي مشاهده نشد. تدابيري كه مي‌تواند در راستاي كنترل و پيشگيري از اين بيماري صورت گيرد. شامل آموزش عمومي، مصرف آب و غذاي بهداشتي، جلوگيري از راهيابي آلودگي به مخازن آب آشاميدني از طريق فضولات دامي و انساني، جدا كردن دام هاي بيمار از دامهاي سالم، نگه داري دام هاي هم سن با يكديگر مي‌باشد.
