حسي اپيدورال در گاو، گاوميش و شتر

استفاده از بي¬حسي اپيدورال در دام¬هاي بزرگ براي جلوگيري يا كنترل درد در طول مداخلات جراحي (همانند نواحي دم، مخرج، وولوا، صفاق، پستان¬هاي خلفي، اسكروتوم و در نواحي بالاي اندام حركتي خلفي) تكنيك مؤثر و رايج بوده و از مزاياي آن مي¬توان به آساني و ازران بودن آن اشاره كرد. فضاي بين مهره¬اي خاجي-دمي (S5-Co1) و اولين فضاي بين مهره¬هاي دمي (Co1-Co2) غالباً نواحي مدنظر براي بي حسي اپيدورال در گاو، شتر و گاوميش است. اغلب از اين داروها و دوزهاي آن¬ها براي بي حسي اپيدورال استفاده مي¬شوند كه عبارتند از: ليدوكائين (با دوز 5/0-22/0 ميلي گرم بر كيلوگرم)، بوپيواكائين (با دوز 125/0 ميلي گرم بر كيلوگرم)، ريپيواكائين (با دوز 11/0 ميلي گرم بر كيلوگرم)، زايلازين (با دوز 05/0 ميلي گرم بر كيلوگرم)، متومدين (با دوز 15 ميكرو گرم بر كيلوگرم)، روميفيدين (با دوز 50-30 ميكرو گرم بر كيلوگرم)، كتامين (با دوز 5/2-3/0 ميلي گرم بر كيلوگرم)، ترامادول (با دوز 1 ميلي گرم بر كيلوگرم) و نئوستيگمين (با دوز 10 ميكرو گرم بر كيلوگرم). اين مقاله خلاصه¬اي از همه داده¬هاي علمي همراه با تكنيك¬ها، داروها و تركيبات دارويي مورد استفاده براي بي حسي اپيدورال در گاو، شتر و گاوميش را بيان مي¬كند.