اثر ميدان مغناطيسي خارجي بر ميزان پاشش، نسبت پهنا به عمق (W/D) و پايداري قوس، جوشكاري فولاد معمولي در فرايند جوشكاري GMAW

هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر ميدان مغناطيس خارجي بر ميزان پاشش، نسبت پهنا به عمق جوش (W/D) و پايداري قوس در جوشكاري فولاد معمولي طي فرايند جوشكاري نيمه اتوماتيك GMAW، تحت گاز محافظ CO2 مي باشد. از يك بوبين با هسته متحرك در تورچ جوشكاري استفاده شده است كه توسط ولتاژ اعمال شده از سوي منبع تغذيه مجزا توليد ميدان مغناطيسي عمود بر حوضچه جوش مي نمايد.آزمايش هاي فريت سنجي به روش متالوگرافي، ماكروگرافي، آناليز شيميايي به روش اسپكترومتري نشري و آزمون كشش و ضربه و سختي سنجي و بررسي اشكال هندسي و ظاهري در نمونه هاي جوشكاري شده انجام شده است. نتايج نشان مي دهد كه اعمال ولتاژ و جريان هاي بالا به بوبين منجر به افزايش شدت ميدان و در نتيجه بهبود شكل ظاهري جوش، پايداري بيشتر قوس، بهبود شكل گرده جوش، تغيير نسبت پهنا به عمق جوش و كاهش در ميزان پاشش ذرات تحت تاثير ميدان مغناطيس مي شود.