بررسي تأثير حرارت ورودي بالا درنتيجه تغيير وضعيت جوشكاري به حالت سربالا (3G) بر ريزساختار و چقرمگي منطقه متأثر از حرارت (HAZ) در جوشكاري فولادهاي ميكرو آلياژي واناديوم – نيوبيوم دار A694 – F70 با روش الكترود دستي(SMAW)

فولادهاي ميكرو آلياژ شده به‌وسيله واناديوم و نيوبيوم به دليل خواص مكانيكي نظير استحكام تسليم، چقرمگي و جوش‌پذيري بالا از پركاربردترين فولادهاي آهنگري فريتي- پرليتي در صنايع نفت و گاز و پتروشيمي هستند. ايراد در جوشكاري فولادهاي ميكرو آلياژي اين است كه ممكن است در اثر حرارت ورودي بالا اين خواص، خصوصاً چقرمگي در منطقه جوش كاهش يابد. هدف از اين پژوهش بررسي دقيق تأثير حرارت ورودي بالا درنتيجه تغيير وضعيت جوشكاري بر ريزساختار و خواص منطقه متأثر از حرارت در فولاد ميكرو آلياژي واناديوم نيوبيوم دار A694- F70 پس از جوشكاري با روش SMAW است. دو نمونه از اين فولاد به ابعاد 30×150×450 ميلي‌متري تهيه، كي يكي در وضعيت جوشكاري تخت (1G) و ديگري در وضعيت جوشكاري سربالا (3G) با الكترود قطر 4 ميلي‌متري E9018-D1-H4 جوشكاري شد. بررسي ريزساختاري منطقه HAZ به‌وسيله ميكروسكوپ نوري و الكتروني ، سختي سنجي به روش برينل و همچنين آزمون انرژي ضربه شارپي دردماي -29C براي منطقه HAZ انجام شد. نتايج نشان مي‌دهد كه در اثري جوشكاري در وضعيت (3G) حرارت ورودي تقريباً 4 برابر نسبت به وضعيت جوشكاري (1G) به نمونه جوشكاري اعمال مي‌گردد كه سبب افزايش سختي، استحكام و چقرمگي توأم باهم شده است.