بررسي رابطه بين كيفيت رهبري با تعارض فردي و رفتار شهروندي سازماني كاركنان

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين كيفيت رهبري با تعارض فردي و رفتار شهروندي سازماني كاركنان مي باشد. كه جامعه آماري اين پژوهش را كليه كاركنان دستگاه هاي اجرايي شهرستان رفسنجان تشكيل مي دهند. با وجه به فرمول كوكران 314 نفر انتخاب شدند. ابزار ا ندازه گيري سه پرسشنامه كيفيت رهبري، تعارض فردي و رفتار شهروندي سازماني بود كه روايي اين پرسشنامه ها به ترتيب 0/90، 0/92 و 0/96و پايايي 0/86، 0/95، 0/90 به دست آمد .جهت توصيف داده هاي جمع آوري شده از آزمون هاي آماري اسپيرمن و كندال استفاده شده و همچنين براي آزمون نرمال بودن متغييرها از روش كلموگوروف استفاده گرديد. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار spss تجزيه و تحليل گرديد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد كه بين كيفيت رهبري و تعارض فردي رابطه اي وجود ندارد. در صورتي كه بين كيفيت رهبري و رفتار شهروندي سازماني رابطه وجود دارد. نتايج همچنين رابطه بين تعارض فردي و رفتار شهروندي سازماني را ثابت كرده است. رهبران با رفتارهاي مناسب و فرهنگي كه ايجاد مي كنند زمينه بروز رفتار هاي اختياري و داوطلبانه را افزايش مي دهند. وكاهش تعارض و اختلافات در بين كاركنان و سازمان بروز رفتارهاي مثبت كاري و اختياري را افزايش خواهد داد.