بررسي رابطه بين نگرش استراتژيك و گرايش به تغيير و تحول از ديدگاه مديران دبيرستان هاي غير انتفاعي دخترانه شهر تهران

هدف اصلي تحقيق حاضر، تعيين رابطه بين نگرش استراتژيك و گرايش به تغيير و تحول از ديدگاه مديران دبيرستان هاي غيرانتفاعي دخترانه آموزش و پرورش شهر تهران، به منظور آشنا كردن اين مديران با ابزاري مناسب براي برنامه ريزي استراتژيك ميباشد، به گونه اي كه برنامه ريزي با يك روش نظام مند، كارآتر و موثر صورت پذيرد. روش تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي بوده و جامعه مورد مطالعه در بر گيرنده كليه مديران دبيرستان هاي غير انتفاعي دخترانه شهر تهران مي باشد كه تعداد آنها 230 نفر است. حجم نمونه برطبق جدول مورگان، 144 نفر انتخاب شد. به منظور جمع آوري داده ها، پرسشنامه اي كه در دو بخش تهيه شده بود، پس از تاييد روايي و پايايي، مورد استفاده قرار گرفت. سوالات بخش اول به بررسي نگرش استراتژيك مديران پرداخته و سوالات بخش دوم، گرايش مديران به تغيير و تحول (متغير وابسته) را با توجه به استراتژي هاي چهارگانه ي تغيير، شامل تغيير در كالا و خدمات، مردم و فرهنگ، تكنولوژي، ساختار و استراتژي مورد بررسي قرار داده است. جهت تحليل داده ها از رگرسيون تك متغيره براي آزمون فرضيه اصلي تحقيق و از رگرسيون چند متغيره براي آزمون فرضيه هاي فرعي تحقيق استفاده شد و نتيجه اي كه بدست آمد، نشان مي دهد بين نگرش استراتژيك و گرايش به تغيير و تحول، رابطه معني داري وجود دارد. هم چنين مباني نظري تحقيق، با يافته هاي تحقيق همسويي دارد.