معيارهاي تعيين حقوق و دستمزد و روش هاي پرداخت آن در اقتصاد اسلامي

هدف مقاله اين است كه روشن نمايد در اقتصاد اسلامي حقوق و دستمزد چگونه تعيين مي گردد و ملاك ومعيار آن چيست ؟و روش هاي پرداخت آن چگونه است؟ در باره حقوق و دستمزد نظريات متفاوتي درعلم مديريت واقتصاد مطرح است، از جمله نظريه عرضه و تقاضا، نظريه قدرت پرداخت، نظريه كارايي، نظريه آدام اسميت، نظريه تيلور وغيره. اما حقوق و دستمزد در اقتصاد اسلامي عبارت است از حداقلي براساس نياز عوامل كار، به علاوه مقداري تغيير پذير براساس كارايي. به عبارت ديگر دستمزد عادلانه براي عوامل كار، دستمزدي است كه با آن امكانات ديگري از قبيل مسكن، بهداشت، تحصيل، تفريح و ساير ضروريات تامين گردد. روش هاي پرداخت حقوق و دستمزد در اقتصاد اسلامي به دو روش 1. روش دستمزد 2. روش شركت در منافع يا محصول مي باشد كه در روش اول عنصر ضمانت وجود دارد ودر روش دوم وجود ندارد. همچنين در فرهنگ اسلامي افراد جامعه به سه گروه تقسيم گرديده اند گروه اول كساني هستند كه تواناييهاي جسماني و فكري مناسبي دارند و مي توانند با كار و تلاش زندگي خود را تامين كنند اين گروه براي بدست آوردن سهم خود از توزيع به كار تكيه دارند، گروه دوم كساني هستند كه كه مي توانند كار كنند ولي حاصل كارشان تامين كننده لوازم ونيازهاي اوليه و اساسي زندگي آنها نيست براي اين گروه در واقع كار واحتياجات ملاك توزيع است. بنابراين احتياجات آنان بايد طبق همكاري هاي عمومي ،يا توسط دولت اسلامي بر طرف گردد. گروه سوم افرادي هستند كه داراي ضعف جسماني يا نقص عقلي هستند كه آنان را از مرز توليد و كار خارج مي نمايد .توزيع براي اين گروه بر اساس احتياج است. احتياجات اين گروه بايد توسط تعاون يا دولت اسلامي برطرف گردد. مبناي نظري پرداخت براي گروه دوم و سوم بر مبناي دو اصل در اسلام بنام اصل كفالت همگاني و اصل سهيم بودن جامعه در درآمدهاي دولتي است.