تأثير متغيرهاي كلان اقتصادي بر نرخ بيكاري: با رويكرد مدلهاي علي اقتصادسنجي و آزمون هيسائو

در اين مطالعه براي بررسي رابطه علي بين نرخ بيكاري با متغيرهاي كلان اقتصادي (بخصوص طي برنامه هاي توسعه و قوانين بودجه سالانه) از دو شيوه استفاده مي شود. در شيوه اول با استفاده از آزمون عليت هيسائو روابط علي ميان متغيرهاي اصلي و تعيين كننده در اقتصاد كشور شامل عرضه پول، مخارج دولت و موجودي سرمايه و توليد ناخالص داخلي با نرخ بيكاري كشور با داده هاي سري زماني بر اساس آخرين اطلاعات در دسترس مورد آزمون قرار مي گيرند و همچنين با شيوه دوم با استفاده از آزمون علي گرنجر در اقتصاد سنجي عليت روابط متغيرهاي مذكور مورد آزمون و تحليل قرار خواهند گرفت. نشان داده مي شود كه آزمون هيسائو كامل كننده آزمون علي گرنجر است كه از طريق آزمون هيسائو طول وقفه بهينه اثر گذاري روابط متغيرها نيز مشخص مي شوند. در مجموع نظرات مكاتب مختلف اقتصادي (كينز، مكتب پولي و كلاسيكها) در مورد كارايي سياست هاي پولي و مالي در ايران مورد بررسي قرار خواهند گرفت. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه مخارج دولت، عرضه پول و موجودي سرمايه در روند گذشته عليت تغييرات نرخ بيكاري نيستند و نمي توانند سبب تغييرات آن شوند.