نقش سرمايه فكري در كسب مزيت رقابتي سازمانهاي دانش بنيان

بارني با مطرح كردن رويكرد مبتني بر منابع معتقد بود كه منبع مزيت رقابتي در درون سازمان ناشي از دارايي هاي نامشهود سازمانهاست و موفق ترين سازمان ها، آن هايي هستند كه از اين دارائي ناملموس به نحو بهتر و سريع تري استفاده مي كنند. مطالعات نشان داده اند كه بر خلاف كاهش بازدهي منابع سنتي (مثل پول، زمين، ماشين آلات وغيره)، دانش واقعا منبعي براي افزايش عملكرد كسب و كار است. از ديدگاه استراتژيك، امروزه از سرمايه فكري به منظور خلق و افزايش ارزش سازماني استفاده مي شود و موفقيت يك سازمان به توانايش درمديريت اين منبع كمياب بستگي دارد. اين قابليت مهم سازماني در مقايسه با سازمان هاي ديگر مي تواند مزيت رقابتي پايدار ايجاد كند، جامعه تحقيق مد نظر در اين پژوهش صنعت داروسازي ايران است. تعداد شركت هاي موجود در اين صنعت 38 شركت بود كه از بين اين تعداد 29 شركت به عنوان نمونه انتخاب گرديد و پرسشنامه نهايي بين 300 نفر از مديران اين شركت ها توزيع گرديد. جهت تعيين پايايي ابزار اندازه گيري از روش آلفاي كرونباخ و جهت تعيين روايي از تكنيك هاي تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي استفاده شد. جهت تحليل داده ها از تكنيك تحليل كواريانس و مدل معادلات ساختاري استفاده گرديد. نتايج حاصل از ارزيابي مدل تحقيق نشان داد كه سرمايه فكري در سطح سازمان هاي دانش بنيان مي تواند بر مزيت رقابتي اين شركتها تاثير گذارد. در پايان جهت دستيابي به مزيت رقابتي از طريق افزايش سطح سرمايه گذاري در سرمايه فكري پيشنهاداتي براي مديران ارائه گرديد.