بررسي تاثير عوامل انگيزشي بر توانمندسازي كاركنان در سازمانهاي پروژه محور (مطالعه موردي شركت هاي فعال در پروژه الفين سيزدهم كشور- پتروشيمي ايلام)

در دنياي صنعتي امروز سازمان ها براي توسعه و پيشرفت و افزايش توان رقابتي نيازمند بكارگيري و استفاده از ابزارها و روش هاي مديريتي متناسب با ماموريت شان مي باشند. در اين راستا سازمان هاي پروژه محور يعني سازمان هايي كه ماموريت اصلي آنها اجراي فرايندهاي پروژه اي است جايگاه به سزايي دارند. در اين ميان اين نيروي انساني توانمند در اين سازمان ها هستند كه محرك اصلي پيشرفت و تعالي بوده و توجه به عوامل تاثيرگذار بر توانمندي آنها از جمله عوامل انگيزشي از اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف كلي تحقيق حاضر بررسي تاثير عوامل انگيزشي بر توانمند سازي كاركنان شركت هاي پروژه محور مي باشد. نوع تحقيق توصيفي و كاربردي است و ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بود كه پس از طراحي روايي صوري آن (براساس ديدگاه صاحب نظران) و پايايي (با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 781 %) آن سنجيده و در اختيار نمونه هاي جامعه آماري تحقيق قرار داده شد. جامعه آماري تحقيق 70 نفر از كاركنان شركتهاي پروژه محور فعال در پروژه الفين سيزدهم كشور واقع در پتروشيمي ايلام بوده و نمونه آماري بر اساس جدول مورگان 60 نفر تعيين گرديد. پرسشنامه اين تحقيق شامل سه بخش است، در بخش اول اطلاعات دموگرافي پاسخگويان مورد سوال قرار گرفت. در بخش دوم پرسشنامه 4 گويه مطرح و طي آن خصوصيات مربوط به قابليت توانمندسازي كاركنان مورد سوال قرار گرفت كه پس از تحليل آنها و تهيه ميانگين وزني از 4 گويه يك مقدار به عنوان قابليت توانمندسازي كاركنان حاصل گرديد (متغيير وابسته). در بخش سوم پرسشنامه تعداد 15 گويه جهت سنجش عوامل انگيزش مورد پرسش قرار گرفت. بر اساس نتايج حاصله مي توان بيان داشت كه عوامل انگيزشي در تمامي نشانگرهاي توانمندي در حد متوسطي نقش داشته اند. تحليل عاملي براي عوامل تاثير گذار در انگيزش كاركنان شركت هاي پروژه محور چهار دسته عامل با واريانس 68/885 معرفي نمود. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه دو متغير مستقل به مدل وارد شده اند كه شامل روابط خوب با همكاران و مشاركت در تصميم گيري مي باشند و توانسته اند 47/6 درصد تغييرات را تبيين نمايند.