فرهنگ سازماني و بومي سازي فرهنگ ايراني

مطالعه فرهنگ يك شورش هستي شناسانه عليه پارادايم علمي و وظيفه گراي حاكم است. تصور كلي از فرهنگ مي تواند به طور تلويحي اينكه چرا و چگونه سازمانها داراي سطوح متفاوتي از موفقيت هستند را به شكل كاربردي توضيح دهد. امكان تغيير فرهنگ سازماني، به ويژه توسط مديريت، بطور بنياني و عميق جاي سوال دارد و اوگبونا بيان مي كند كه بسياري از برنامه هاي تغيير فرهنگ به هدف خود كه همانا افزايش تعهد كاركنان است نايل نمي شود. هدف اين مقاله، بيان فرهنگ در برابر جو سازماني است و بيان مي دارد كه چگونه فعاليتهاي منابع انساني ممكن است جهت تقويت فرهنگ موجود يك سازمان استفاده گردد. اين مقاله همچنين ضمن بيان فرهنگ بومي و بومي سازي فرهنگ ايرانيان با تاكيد بر فرهنگ مشاركتي و جمع گرايانه ايرانيان، به بيان دلايل بروز مشخصه هاي فرهنگي و دلايل همگرا بودن ايران و فرهنگ ياريگري و جنبه هاي اقتصادي و رواني- اجتماعي آن نيز مي پردازد. اين تحقيق از نوع تحقيقات غيرآزمايشي بوده و روش گردآوري اطلاعات، مطالعات كتابخانه اي مي باشد. نتايج نشان داد كه سه ديدگاه متفاوت يكپارچگي،تمايز و از هم گسستگي مي تواند براي فهم فرهنگ بكار رود كه روشهاي تغيير فرهنگ و اثربخشي فرهنگ را تفسير كنند.