بررسي نيازهاي آموزشي دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد رشته زبان و ادبيات فارسي در زمينه كارآفريني (مطالعه موردي دانشگاه تبريز)

يكي از مهم ترين عناصر نظام آموزش عالي و دانشگاه ها برنامه هاي درسي است كه نقش تعيين كننده و انكار ناپذيري در تحقق اهداف و رسالت هاي آموزش عالي از نظر كمي و كيفي دارد. تحقيق توصيفي - پيمايشي حاضر با هدف بررسي نيازهاي آموزشي دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد رشته زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تبريز در زمينه كارآفريني صورت گرفته است. جامعه آماري شامل دانشجويان دختر و پسر كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشكده ادبيات فارسي كه توجه به آمار ارائه شده توسط آموزش كل تعداد دانشجويان اين دانشكده 198 نفر در سال تحصيلي 1392- 1391 اعلام شده كه با توجه به جدول مورگان تعداد 124 نفر از آنان از طريق روش نمونه گيري طبقه اي با انتساب متناسب انتخاب شده اند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. رواي محتوايي پرسشنامه با نظر اعضاي هيات علمي دانشگاه تبريز مورد تاييد قرار گرفت و پايايي آن بر اساس آلفاي كرونباخ محاسبه شده براي مقياس اصلي پرسشنامه 92 % بدست آمد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل دو نمونه اي صورت گرفته است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه اهميت هر شش عامل بررسي شده در قالب مدل مفهومي پژوهشي، بر اساس داده هاي ميداني مورد تاييد قرارگرفته اين عوامل به ترتيب عبارتند از دانش كارآفريني، مهارت هاي عمومي، قوانين و مقررات، شايستگي هاي شغلي، تدوين طرح كسب وكار و مهارت هاي مديريتي مي باشد.