رابطه ساختاري بين بلوغ مسير شغلي، خودكار آمدي تصميم گيري مسير شغلي، اميدواري و ترس از موفقيت در دانشجويان

پژوهش حاضر باهدف مطالعه رابطه ساختاري بين بلوغ مسير شغلي، خودكار آمدي تصميم گيري مسير شغلي، اميدواري و ترس از موفقيت انجام شد. از جامعه دانشجويان دانشگاه گيلان نمونه اي با حجم 864 نفر با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب و براي جمع آوري داده هاي پژوهشي پرسشنامه هاي بلوغ مسير شغلي، خودكار آمدي تصميم گيري مسير شغلي، اميدواري و ترس از موفقيت را تكميل كردند. داده ها با استفاده از روش مدل يابي معادلات ساختاري تحليل شد. بررسي شاخص هاي برازندگي حاصل از تحليل نشان داد، مدل پژوهش با داده ها برارش دارد، همچنين نتايج نشان داد 37 درصد واريانس بلوغ مسير شغلي به وسيله خودكار آمدي تصميم گيري مسير شغلي، اميدواري و ترس از موفقيت قابل تبيين و ضرايب مسير بين متغير هاي خودكارآمدي تصميم گيري مسير شغلي، اميدواري و ترس از موفقيت و بلوغ مسيرشغلي در سطح 0/01 معنادار است. نتايج پژوهش حاضر نقش با اهميت متغيرهاي خودكار آمدي تصميم گيري مسير شغلي، اميدواري و ترس از موفقيت را در مطالعه بلوغ مسير شغلي دانشجويان نشان مي دهد.