توسعه گردشگري ايران در گرو خلاقيت

گردشگري مجموعه تغييرات مكاني انسانها و فعاليتهايي منتج از آن تعريف شده است. خلاقيت، پيدايي و توليد ايده، انديشه و فكري نو و البته نوآوري، عملي ساختن آن ايده و فكر است. امروزه خلاقيت محور تحصيلات مدرسه اي تا دانشگاه، كارآفريني، توليدات صنعتي و همه چيز است. نسل اول يعني «گردشگري ساحل» (سفر اوقات فراغت و استراحت) و نسل دوم يا گردشگري فرهنگي (متمايل به فرهنگ و موزه ها) اكنور در حال انقراض هستند. خلاقيت در واقع نسل واپسين گردشگري نيز آميخته با خلاقيت شده و ادبيات نويني به اين صنعت وارد كرده است. «گردشگري خلاق» با شعار «موزه هاي كمتر، ميدان هاي بيشتر» بر انجام فعاليت هاي تجربي و تعامل عميق تر با زندگي واقعي فرهنگي در شهرها تمركز مي كند. خلاقيت به شهر مقصد گردشگري اجازه ميدهد تا مزاياي رقابتي نسبت به جاهاي ديگر پيدا كند. محصولات خلاقانه، كارآفرينها و افرادي را از بخشهاي فرهنگي جذب نمايد. اين شيوه ي گردشگري، به گردشگر خلاق امكان مي دهد با «درستگاري» در محيط پيرامون خود و ادراك عمقي، عاطفي و عملي، اتمسفر مقصد را با ادراك همدلانه لمس نمايد. لذا مي توان تعبير «گردشگري پژوهشي» را براي گردشگري خلاق به كار برد. در گردشگري خلاق بايد گردشگر را به مثابه ي يك شهروند قلمداد كرد و واژه ي «گردشگر - شهروند» را تعريف نمود. گردشگري خلاق، به دليل رابطه ي دوطرفه اي كه بين توليدكننده و مصرف كننده مي گذارد، يك معناي افزايش سرمايه اجتماعي و عقلاني است، هم براي گردشگر و هم براي ارائه دهندگان محلي. توسعه دغدغه و نياز امروزين جوامع است. شومپيتر، آن را تغييرات زندگي اقتصادي در اثر عوامل درونزا كه عمدتاً ابداع و ابتكار را در برميگيرد، ميداند. روش اين پژوهش با توجه به ماهيت مسئله مورد مطالعه، و نياز به دادههاي متنوع كمي و كيفي، روش توصيفي - تحليلي است و از روش اسنادي براي كسب اطلاعات، استفاده شده است. 34 شهر در سراسر جهان و در هفت رشته خلاق عضو شبكه شهرهاي گردشگري خلاق و جذب كننده «گردشگر - شهروندان» هستند. جوان ترين شهرهاي گردشگري خلاق جئونجو در كره، پكن در پين و نورويچ در انگلستان هستند كه در سال 2012 به اين جرگه پيوسته اند.