ارتباط هوش سازماني و مديريت كيفيت فراگير؛ يك ضرورت

همانطور كه پارادايم هاي يادگيري سازماني و مديريت علمي در دو دهه گذشته رايج شده بود ، اكنون پارادايم هوش سازماني رايج شده و در حال توسعه است. چرا كه فكر ، دان و خرد در دنياي كنوني به عنوان منبع اصلي توليد و عرضه خدمات تلقي مي شود .بنابر اين منابع انساني هوشمند پي نيازهاي حياتي و اساسي در اجراي سياست ها و راهكارهايي چون سيستم مديريت كيفيت فراگير مي باشند. امروزه اكثر سازمان ها و افراد ، هوش را مزيتي رقابتي و قابليتي استراتشيك مي دانند.سازمان ها و مديراني كه ارزش استراتشيك هوش را درك كنند ، مي توانند از آن ، جهت ايجاد مزيت رقابتي ، توسعه و ارتقاء سطح كيفي محصول و خدمت در جهت جلب رضايت مشتري ، افزاي كارايي و اثربخشي )بهره وري و پيشبرد اهداف و راهبردهاي مديريتي همچون مديريت كيفيت فراگير و بهبود مستمر استفاده كنند و لذا در اين مقاله سعي شده است تا با تشريح ابعاد و قابليت هاي هوش سازماني به ضرورت ارتباط آن با مديريت كيفيت فراگير پرداخته شود.