سرمايه هاي فكري معطل در بستر كارآفريني و توسعه

بيكاري فارغالتحصيلان دانشگاهي در مقطع تحصيلات تكميلي، معضلي است كه طي سال هاي اخير در كشور افزايش پيدا كرده است و در صورت بيتوجهي به آن، پيامدهاي بحران اجتماعي را نيز به همراه خواهد داشت. دانش آموختگان در سطح تحصيلاتتكميلي افق هاي ديد بازتر و تحليلي تري دارند و با به كارگيري برنامه ريزي شده و ساختارمند اين افراد به عنوان سرمايه هايفكري مي توان رويكرد كارآفريني با ارزش افزوده ي بالا را تقويت كرد. در اين مطالعه يكي از روشهاي تحقيق كيفي تحت عنوان پديدارشناسي توصيفي با رويكرد كلايزي مورد استفاده قرار گرفت. روش جمع آوري اطلاعات، مصاحبه نيمهساختاريافته با 19 فارغالتحصيل بيكار تحصيلات تكميلي (ارشد و دكترا) در دانشگاه بود. مصاحبه ها حول محور تبيين نگرش سرمايه هاي فكري معطل در راستاي شناسايي ايده هاي بالقوه كارآفرين در سال 1892 انجام شد. يافته هاي مقاله حاكي از آن است كه علل معطل ماندن سرمايههايفكري دان آموخته در مقاطع تحصيلات تكميلي دربرگيرنده مقوله هايي از قبيل موانع مالي، فقر اطلاعات، موانع آموزشي، ضعف قوانين، موانع فرهنگي، اجتماعي و خانوادگي، ويشگيهاي شخصيتي و خطاي فكري آنان مي باشد. اين يافته ها مي تواند با مديريت جديد در سازمان ها و نهادهاي اجرايي و آموزشي به درك واقعيتر از موانع و مشكلات آنان و ارائه ايجاد بسترهاي اشتغال زايي و توسعه اقتصادي كشور منجر شود