شناسايي و اولويت بندي شاخص هاي سكوت سازماني با استفاده از ابزار تصميم گيري گروهي مطالعه موردي: صنعت توليد كننده ماشين آلات دوخت و برش

با گسترش تكنولوژي و افزايش روزافزون آن، باعث ايجاد رقابت جهاني بين جوامع مختلف براي دستيابي به جديدترين متدهاي فن آوري و استفاده از با صرفه ترين منابع سازماني كه از مهم ترين آنها منابع انساني موجود در سازمان و بلاخص افراد خلاق، كارآفرين و صاحبان انديشه هاي نو مي باشد. در اين پژوهش ضمن آشنايي با مفهوم سكوت سازماني و انواع سكوت به بررسي مولفه هاي آن پرداخته شده است، پژوهش از نظر هدف كاربردي بوده و جامعه آماري آن شامل 15 نفر از خبرگان؛ اعضاي هيئت مديره، مدير مالي و مديران سطوح مياني مي باشد كه در دو سازمان توليدي واقع در مشهد مقدس با عملكرد يكسان مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين در اين پژوهش از نرم افزار تصميم گيري گروهي (AHP فازي_گروهي) استفاده شده است، به طوري كه ابتدا اولويت بندي بين شاخص ها صورت گرفته شد و در ادامه شكاف بين وضع موجود و وضع مطلوب شناسايي و توزين (وزن دهي) شده است و درنهايت با ميزان توانمندي بهبود شاخص ها مقايسه شده است. در پايان پس از تجزيه و تحليل، در بين 4 شاخص، شاخص مديريتي و اجتماعي از اهميت به سزايي برخوردار شده است و بايد سازمان بيشتر روي آنها تمركز كند.