بررسي كارآفريني درون سازماني در سازمان هاي دولتي (مطالعه ي موردي در استان مركزي)

در قرن حاضر پژوهشگران و انديشمدان در عرصه كار آفريني ،كارآفريني را به مثابه استراتژي مناسب براي گسترش بهره وري و توسعه سازمان تلقي مي كنند و بر اين باورنند كه كارآفريني موجب ارتقاي بهره وري در سطوح مختلف فردي، گروهي، سازماني، ملي و بين المللي مي شود كه اين امر نياز به بستري مناسب در سازمان دارد. لذا در دنياي در حال تحول امروز، كاميابي از آن جوامع و سازمان هايي است كه بين منابع كمياب و قابليت هاي مديريتي و كارآفريني منابع انساني و سازماني خود رابطه معني داري برقرار سازند. در اين ميان كارآفريني سازماني فرآيندي است كه در آن محصولات يا فرآيندهاي نوآوري شده از طريق القاء و ايجاد فرهنگ كارآفرينانه در يك سازمان از قبل تاسيس شده، به ظهور مي رسد. شكل گيري فعاليت هاي كارآفرينانه بنگاه بارزترين نشانه هاي كارآفريني سازماني است. كارآفريني سازماني فرآيندي كه سازمان طي مي كند تا همه كاركنان بتوانند در نقش كارآفرينان انجام و ظيفه كنند و تمام فعاليت هاي فردي يا گروهي را به طور مستمر، سريع و راحت در سازمان مركزي به ثمر برسانند. هدف اين پژوهش بررسي كارآفريني درون سازماني در شرايط موجود و همچنين بررسي ديدگاه مديران مياني در اين زمينه، در سازمان جهاد كشاورزي استان مركزي است . اين مطالعه از نوع پيمايشي بوده و براي جمع آوري داده ها از ابزار پرسشنامه كه پايايي آن از طريق ضريب آلفاي كرونباخ 0/89 تاييد شده, استفاه شده است . جامعه ي مورد مطالعه در برگيرنده 114 نفر از مديران مياني بوده است . تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفته و از آمار تحليلي نظير ضريب همبستگي، مقايسه ي ميانگين، تحليل تشخيصي و ضريب رگرسيون چند گانه بهره گرفته شده است . نتايج ضريب همبستگي نشان داد كه بين تمام متغير هاي سازماني مورد مطالعه( نظام كنترل، تصميم گيري، ارتباطات،خطر پذيري، تغيير، نوآوري، آموزش وتحقيق، تشكيل گروه، اهداف و پاداش سازماني)هم در شرايط موجود و هم در ارتباط با ديدگاه مديران همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد . نتايج ضريب همبستگي همچنين بيان كننده همبستگي منفي بين ميزان كارآفريني درون سازماني با سن و سابقه ي مديريتي است . نتايج آزمون علامت نشان داد كه در وضعيت موجود سازمان در ارتباط با كارآفريني متغير هاي سازماني مورد مطالعه غير كارآفرينانه عمل مي كند، ديدگاه مديران مياني نيز در اغلب موارد غيركارآفرينانه يا تا حدودي كارآفرينانه عمل مي كند . آزمون آناليز واريانس مشخص نمود كه در شرايط موجود سازمان( كنترل، آموزش و تحقيق، مديريت تغيير، اهداف و تصميم گيري سازماني) بيشترين تأثير را بر كارآفريني درون سازماني خواهند داشت و نتايج آزمون تحليل تشخيصي نيز مشخص كرد كه در تشخيص مديران كارآفرين از مديران غير كارآفرين متغير هاي نوآوري، پاداش، كنترل، تصميم گيري و آموزش و تحقيق سازماني بيشترين نقش را دارند