محاسبه و تحليل شاخص هاي فناوري و طبقه بندي فعاليت هاي صنعتي بر حسب سطح فناوري: مطالعه موردي استان خراسان رضوي

طي سال هاي اخير، عملكرد پايين نرخ هاي بهره وري مشكل عمده كشورهاي در حال توسعه مي باشد و اين سؤال همواره مطرح بوده است كه چگونه بايد از طريق اصلاحاتي با محوريت بازار عملكرد آنها را بهبود بخشيد. از مهم ترين عواملي كه ملاك سنجش مي باشد، افزايش سرانه ارزش افزوده صنعتي با صادرات سرانه و نيز سطح فن آوري است كه در ارزش افزوده صنعتي سرانه و صادرات سرانه لحاظ مي شود. در اين مطالعه ابتدا شاخص هاي مختلف فناوري، معرفي شده و سپس وضعيت فناوري استان خراسان رضوي در مقايسه با متوسط كشوري براي سالهاي 1388 و 1389 بررسي و تحليل مي شود. براي بدست آوردن هر شاخص از سنجه هاي مختلفي استفاده شده است تا وضعيت فناوري استان را در خصوص آن شاخص، نشان دهد. براي سنجش اين شاخص ها در سطح استاني، محدوديت آماري و اطلاعاتي بسياري وجود دارد لذا تنها با استفاده از آمار و اطلاعات موجود كه بصورت رسمي جمع آوري و منتشر مي شود، شاخص هاي مذكور در سطح استان خراسان رضوي مورد ارزيابي قرار گرفته است. چهار شاخص «عملكرد رقابتي صنتي» , «دستيابي به فن آوري» و اقتصاد دانش KEL و«قابليت نوآوري (IC Index) مد نظر قرار گرفته و براي هر كدام سنجههاي مختلف طراحي شده است. نتايج بيانگر اين نكته است كه استان خراسان رضوي بجز در شاخص قابليت نوآوري، در هيچيك از شاخص هاي مورد بررسي وضعيت مناسبي قرار ندارد. توجه بيشتر به توسعه صنايع با ارزش افزوده سرانه بالا، افزايش اشتغال نيروي كار متخصص و تكنسين در بخش هاي مختلف اقتصادي، توسعه ي صنايع با فناوري بالا و خطوط تلفن و اينترنت در استان از جمله مواردي است كه توجه به آن مي تواند جايگاه استان در كشور را از نظر سطح فناوري بالا برده و ظرفيتها و زيرساخت هاي لازم براي توسعه بخش صنعت و صادرات اين بخش را ايجاد كند. براي توسعه فناوري اطلاعات و ارتباطات در كشور، دولت جايگاه رفيعي دارد و در رأس آن، وازرت ارتباطات و فناوري اطلاعات به عنوان عالي ترين مرجع فعال دولتي در حوزه ICT ، در نوك اين پيكان قرار دارد، لذا در پايان پيشنهاداتي براي بهبود وضعيت فناوري در استان خراسان رضوي ارائه شده است