بررسي نقش نوآوري و خلاقيت دركارآفريني

امروزه در بيشتر كشورهاي جهان، صنايع كوچك و متوسط از جنبه هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي، توليد صنعتي و ارائه خدمات در حال نقش آفريني هستند. در اقتصاد مبتني بر دان ، شركت هاي دان بنيان نق مهمي در رشد اقتصادي بر عهده دارند. بي ترديد نوآوري و خلاقيت نق بسيار كليدي در توسعه ي اقتصادي و پايدار همه ي جوامع دارد. به طوري كه امروزه يكي از شاخص هاي توسعه در كشورهاي رو به رشد محسوب مي شود. دستيابي به آرمان هاي توسعه پايدار كشور كه جايگاه شايسته اي در اقتصاد جهاني كشور فراهم مي كند، تنها از طريق اجراي راهبرد توسعه ي خلاقيت امكان پذير است. نوآوري يكي از مهمترين ابزار و امكانات شركت ها و سازمان ها در رسيدن به موفقيت و مبازره با رقبا محسوب مي گردد. وقتي افراد يا سازمان ها تمام مراحل كار و مديريت بر روي ايده هاي جديد خود و ديگران را تقبل نموده و مخاطرات آن را مي پذيرند و در واقع نوآوري را به ثمر مي رسانند، فرآيند كارآفريني انجام شده است. كارآفريني در اقتصاد رقابتي و مبتني بر بازار امروزه داراي نقش كليدي است. به عبارت ديگر در يك اقتصاد پويا ، ايده ها ، محصولات ، و خدمات همواره در حال تغيير مي باشند و در اين ميان كارآفرين است كه الگويي براي مقابله و سازگاري با شرايط جديد را به ارمغان مي آورد. در اين پژوهش ، نخست تعاريفي از نوآوري، خلاقيت و كارآفريني ارائه خواهد شد. سپس ضرورت نوآوري و خلاقيت در كارآفريني مورد بررسي قرار مي گيرد. نتايج حاكي از آن است كه نوآوري، خلاقيت و كارآفريني هريك تأثير مثبت و متقابلي بر بهبود عملكرد يكديگر ايفا مي نمايند. اين روابط در يك مدل مفهومي نماي داده شده است.