تأثير رهبري اخلاقي بر فضاي اخلاقي سازمان هاي آموزشي (مطالعه موردي: دانشگاه پيام نور تبريز)

رعايت اخلاق و حفظ ارزش هاي اخلاقي، يكي از مهم ترين پديده هايي است كه امروزه در بيشتر سازمان ها مورد توجه قرار مي گيرد. با توجه به افزايش اهميت اخلاق در كسب و كار، توجه به عوامل ايجاد كننده فضاي اخلاقي در سازمان از اهميت به سزايي برخوردار گرديده است. علاوه بر آن مطالعات نشان مي دهند كه مديران نقش حياتي را در ارائه چارچوبي اخلاقي براي اعضاي سازمان بازي مي كنند. هدف از انجام اين پژوهش بررسي تأثير رهبري اخلاقي بر فضاي اخلاقي سازمان هاي آموزشي مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش كاركنان و اساتيد دانشگاه پيام نور تبريز مي باشند كه از اين بين 102 نفر به صورت نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه رهبري اخلاقي و فضاي اخلاقي جمع آوري و با استفاده از تحليل رگرسيون و الگوي معادلات ساختاري مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان مي دهد رهبري اخلاقي با برقراري ارتباطات اخلاقي (روابط بين فردي)، ايفاي نقش اخلاقي براي كاركنان (الگو بودن) و جديت در توجه به اخلاق در سازمان با استفاده از روش هاي تقويت رفتار اخلاقي و كاهش رفتار غير اخلاقي (عمل گرا بودن) مي تواند بر فضاي اخلاقي سازمان تأثير گذار باشد.