ساختاريابي الگوي كارآفريني سازماني بر اساس قابليت هاي بازارگرايي با توجه به نقش واسطه گرايش به كارآفريني

مطالعه حاضر، در حوزه مفاهيم ميان رشته اي بازاريابي و كارآفريني و در چارچوب مسايل مطرح شده در «بازاريابي كارآفرينانه» و «كارآفريني بازارگرا» صورت پذيرفته است. هدف اصلي پژوهش، مدل يابي و مدل سازي روابط ساختاري مفاهيم «كارآفريني سازماني» با انواع «قابليت هاي بازارگرايي» در چارچوب كسب و كارهاي شركتي با مفروض داشتن «گرايش به كارآفريني» است. به اين منظور، شركت سهامي خاص كاله در حوزه صنايع غذايي به عنوان جامعه آماري لحاظ و مورد مطالعه قرار گرفته است. به لحاظ روش شناسي، پژوهش از نوع پيمايشي- كاربردي بوده و مبتني بر روش هاي اكتشافي- زمينه يابي است. داده هاي موردنياز، از طريق پرسشنامه محقق ساخته مبتني بر مباني نظري- منطقي و نتايج تحليل عاملي اكتشافي، جمع آوري گرديد. در تدوين مقياس، ادبيات مفهومي و الگوهاي داخلي و خارجي به ترتيبي كه در پي خواهد آمد؛ ملحوظ گرديد، سپس سؤالات و عوامل استخراج، تنظيم، اعتباريابي، تثبيت و توزيع شد. اعتبار محتواي عوامل احصاءشده با نظر خبرگان و اعتبار سازه نيز با استفاده از تحليل عاملي تأييدي و شاخص KMO تأييد گرديد. پايايي سنجه نيز به روش آلفاي كرونباخ محاسبه و تأييد شد. يافته هاي پژوهش در نرم افزارهاي آماري علوم اجتماعي و روابط ساختاري خطي، تأييدكننده الگوي پيشنهادي پژوهش بودند، به اين معني كه متغيرهاي مطرح شده، تبيين كننده هاي مناسبي از قابليتهاي بازارگرايي، كارآفريني سازماني و گرايش به كارآفريني بوده اند و روابط مفروض در مدل نيز به طور معني داري مورد تأييد واقع شدند. ساير نتايج، حاكي از رتبه ابعاد و شاخصهاي مطرح شده و نيز برازش و درجه تقريب مناسب مدل در جامعه مورد مطالعه است.