بررسي رابطه ارتباطات سازماني اثربخش و كارآيي از ديدگاه اعضاي هيات علمي دانشگاههاي پيام نور استان خراسان جنوبي

ارتباطات سازماني در بسياري از فعاليت هاي سازمان وجود دارد و مهم تر اين كه از طريق ارتباطات سازماني اثربخش است كه فعاليت هاي فردي و گروهي و مراوده ها براي افزايش كارآيي سازمان هماهنگ مي شود. يكي از عمده ترين دشواري هايي كه سازمان ها از جمله سازمان هاي آموزشي مانند دانشگاه ها با آن ها مواجهند، مساله ارتباطات سازماني نادرست و عدم توجه صحيح به شيوه هاي ارتباطي مي باشد. اين مساله در بسياري از موارد مانع دستيابي سازمان ها به اهداف از پيش تعيين شده است كه اين باعث عملكرد يا كارآيي ضعيف سازمان مي شود. هدف اصلي اين پژوهش بررسي رابطه بين ارتباطات سازماني اثربخش و كارآيي از ديدگاه اعضاي هيات علمي دانشگاههاي پيام نور خراسان جنوبي مي باشد. روش پژوهش توصيفي - همبستگي و ابزار گردآوري اطلاعات رضايي (1381) با پايايي 0/94 مي باشد. جامعه آماري در اين پژوهش اعضاي هيات علمي دانشگاههاي پيام نور خراسان جنوبي بوده كه به دليل محدود بودن حجم جامعه با استفاده از روش سرشماري، تمامي اعضاي جامعه وارد مطالعه شدند. يافته هاي حاصل از بكارگيري رگرسيون خطي و آناليز واريانس براي تجزيه و تحليل داده ها نشان مي دهد كه بين ارتباطات سازماني اثربخش و كارآيي رابطه معني دار وجود دارد. بعلاوه اين كه عوامل وجود لذت در ارتباطات و گسترش روابط بين اعضاي هيات علمي به عنوان مؤلفه هاي ارتباطات سازماني اثربخش، بيشترين تاثير را بر كارآيي سازمان مي گذارند.