بررسي آثار سرمايه گذاري بر سطح توليد و اشتغال اقتصاد ايران؛ تحليل شرايط متعارف و ويژه

محدوديت منابع سرمايه گذاري در بخشهاي مختلف اقتصادي، همواره به عنوان يكي از مهمترين دغدغه هاي پيشروي نهادهاي سياستي در بيشتر كشورها به حساب مي آيد. چرا كه اختصاص منابع سرمايهاي به فعاليتهايي كه از خاصيت توليد و اشتغالزايي كمتري برخوردارند، باعث ميشود تا كشورها از اهداف توسعه بلندمدت خود دور شوند. لذا تخصيص بهينه منابع سرمايه اي به بخشهاي مختلف اقتصادي از جمله مهمترين مسائل پيشروي كشورها محسوب ميگردد. به همين منظور در اين تحقيق و به جهت شناسايي بخشهايي كه تاثيرپذيري بيشتري از سرمايه گذاري دارند، با استفاده از آخرين نسخه جدول داده - ستانده سال 1385 كه توسط مركز پژوهشهاي مجلس شوراي اسلامي تهيه شده است، به بررسي اثرات سرمايه گذاري در افزايش توليد و اشتغال بخشهاي مختلف در شرايط متعارف و ويژه ميپردازيم. نتايج حاكي از تفاوت رتبه بندي بخشها در شرايط متعارف و ويژه است. در دو حالت از منظر توليدي سرمايه گذاري در بخش ساخت محصولات غذايي و آشاميدني و بخش وسايل نقليه موتوري داري بيشترين اثر بوده و از منظر اشتغالزايي، بخشهاي ساخت پوشاك/ دباغي و پرداخت چرم/ ساخت منسوجات/ ساخت محصولات فلزي بيشترين تاثير را از سرمايه گذاري مي پذيرند.