بررسي اهميت نسبي مولفه هاي نهادي تاثيرگذار بر رشد اقتصادي در كشورهاي در حال توسعه (مقايسه تطبيقي كشورهاي نفتي وغير نفتي)

هدف اصلي اين مقاله بررسي اهميت نسبي متغيرهاي نهادي تاثيرگذار بر رشد اقتصادي كشورهاي در حال توسعه نفتي وغير نفتي مي باشد. در اين مقاله 73 كشور مورد بررسي قرار گرفته كه بر اساس تقسيم بندي ارائه شده توسط انكتاد به دو گروه كشورهاي نفتي و غير نفتي تقسيم شده است. بررسي اهميت نسبي اين مولفه ها جداي از شناسايي چگونگي تاثير گذاري نهادها بر رشد اقتصادي مي تواند با شناسايي وزن نسبي هريك از اين مولفه ها بستر لازم براي انجام اصلاحات نهادي فراهم نمايد. مدل مورد استفاده در اين مقاله بر مبناي مدل داوسون (1998) كه توسط احمد وهال (2012) براي بررسي تاثير نهادها بر رشد اقتصادي كشورهاي جنوب شرقي آسيا مورد استفاده قرار گرفته مي باشد. در اين مدل نهادها از طريق بهره وري كل عوامل بر رشد اقتصادي اثر مي گذارد. با توجه به ماهيت همبسته مولفه هاي نهادي كه متاثر شرايط حاكم بر كشورها مي باشد، امكان بررسي اهميت نسبي تاثير مولفه هاي نهادي بر رشد اقتصادي از طريق روش هاي رگرسيوني را زير سوال مي برد. بر اين اساس در اين مقاله از تكنيك اهميت نسبي جانسون كه از طريق برنامه نويسي در محيط SPSS انجام يافته استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه اين مولفه ها نقش قابل توجهي را در تاثيرگذاري بر رشد اقتصادي كشورهاي غيرنفتي داشته است. همچنين همه اين مولفه ها داراي ضريب همبستگي مثبت با رشد اقتصادي مي باشند. در حالي كه در كشورهاي نفتي اهميت نسبي تاثير مولفه هاي نهادي بر رشد اقتصادي بصورت نسبي پايين مي باشد.