ارزيابي تاثير سرمايه اجتماعي بر كارآفريني سازماني (با بررسي و مقايسه موردي سازمان هاي خصوصي و دولتي)

امروزه تغيير و تحولاتي شگرف در دان و تكنولوژي ايجاد شده است. اين تغييرات كشورها به خصوص كشورهاي در حال توسعه را با مشكلاتي مواجه كرده به طوريكه آن ها را ملزم ساخته تا براي عبور از اين مشكلات از روش ها و راه حل هاي خلاقانه و افراد كارآفرين استفاده كنند. تا به امروز تحقيقاتي كه در رابطه با كارآفريني صورت گرفته بيشتر به تعيين ويشگي هاي شخصيتي كارآفرينان پرداخته و به سرمايه اجتماعي به عنوان يكي از عوامل مؤثر بر كارآفريني كمتر پرداخته شده است. از اين رو هدف اين مقاله بررسي رابطه و تأثير سرمايه اجتماعي بر كارآفريني سازماني است. براي اين منظور ميزان كارآفريني و رابطه آن با سرمايه اجتماعي در دو گروه كلي شركت هاي دولتي و خصوصي مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به تحقيقات صورت گرفته به طور كلي مشخص گرديد كهدر كليه شركت ها و سازمان هاي مورد مطالعه ضريب همبستگي بزرگ تر از صفر مي باشد و لذا رابطه مثبتي بين سرمايه اجتماعي و كارآفريني سازماني وجود دارد. همچنين در ادامه بررسي ها مشخص گرديد كه رابطه بين سرمايه اجتماعي و كارآفريني سازماني در شركت هاي خصوصي (به دليل وجود بازار رقابتي نسبت به شركت هاي دولتي قوي تر است) ضريب همبستگي در شركت هاي دولتي از مشابه اين ضريب در بخ خصوصي كمتر مي باشد.