ارائه مدلي جهت تعيين رابطه بين تجاري سازي طرحهاي تحقيقاتي با توسعه دانشگاههاي كارآفرين مبتني بر ميانجي گري مديريت دانش

هدف پژوهش حاضر، تعيين رابطه بين تجاري سازي طرحهاي تحقيقاتي با توسعه دانشگاههاي كارآفرين مبتني بر ميانجي گري مديريت دانش بوده است.روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بوده است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد محلات در سال تحصيلي 1392- 1391 تشكيل داده است. روش نمونه گيري، تصادفي طبقه اي متناسب با حجم بوده كه نهايتاً تعداد 377 نفر براي پژوهش انتخاب شدند. روش تجزيه وتحليل داده ها، آزمون همبستگي پيرسون و مدل معادله ساختاري بوده است. ابزارهاي پژوهش بر سه دسته بوده اند: 1. پرسشنامه محقق ساخته تجاري سازي طرحهاي تحقيقاتي 0/93= α 2. پرسشنامه محقق ساخته توسعه دانشگاههاي كارآفرين 0/85= α 3. پرسشنامه محقق ساخته مديريت دانش 0/95= α بطور كلي نتايج پژوهش نشان داد،بين تجاري سازي طرحهاي تحقيقاتي مبتني بر تجزيه و تحليل بازار ، تجاري سازي طرحهاي تحقيقاتي مبتني بر طرح كسب و كار و تجاري سازي طرحهاي تحقيقاتي مبتني بر روش شناسي هاي ارزيابي با توسعه دانشگاههاي كارآفرين رابطه معناداري وجود دارد. نيز يافته هاي پژوهش نشان داد،نهادينه سازي مديريت دانش، رابطه بين را هبردهاي ششگانه تجاري سازي طرحهاي تحقيقاتي را با توسعه دانشگاههاي كارآفرين، ميانجي گري مي كند. همچنين نتايج پژوهش بر اساس شاخص هاي مدل معادله ساختاري، نشان داد كه شاخص GFI برابر با 0/95، شاخص AGFI برابر با 0/91، RMSEA برابر با 0/274 ، X2 برابر با 431/72 بوده كه حاكي از برازندگي مدل مي باشد.