شماره ركورد كنفرانس :
4123
عنوان مقاله :
كلونينگ ژن انتروتوكسين كلستريديوم پرفرينجنز در باكتري E. coli و بررسي ويژگي هاي مولكولي آن
عنوان به زبان ديگر :
Cloning of Clostridium perfringens enterotoxin gene in E. coli and it’s molecular
پديدآورندگان :
هاشمي حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان , پيله چيان لنگرودي رضا r.pilehchian@rvsri.ac.ir موسسه تحقيقات واكسن و سرم سازي رازي , فتاحي سارا انشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان , مسعوديان ناهيد دانشگاه آزاد اسلامي، واحد دامغان
كليدواژه :
.نوتركيب DNA , , انتروتوكسين , كلونينگ C. perfringens
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي ميكروبيولوژي كاربردي ايران
چكيده فارسي :
باكتري كلستريديوم پرفرينجنز (C. perfringens) يك باسيل گرم مثبت بي هوازي غيرمتحرك وداراي كپسول به طول 2تا4 ميكرون و عرض 5/ 0 تا 5/ 1 ميكرون است. باكتري C. perfringens سبب ايجاد طيف وسيعي از بيماري هايي شامل مسموميت غذايي، گانگرن گازي، انتريت نكروزي، عفونت هاي معدي- روده اي با منشاء غيرخوراكي در انسان و انتروتوكسمي، قلوه نرمي و عفونت هاي سيستم گوارشي در دام بوده كه مي تواند به سرعت منجر به مرگ شود.17 نوع اگزوتوكسين توسط باكتري C. perfringens توليد مي شود كه 4 توكسين اصلي آن؛ آلفا، بتا، اپسيلون و يوتا مي باشد و توكسين هاي فرعي به نام هاي سيگما، تتا، كاپا، لامبدا، مو، نو، نوآميداز و انتروتوكسين مي باشد. عامل بسياري از مسموميت هاي غذايي اين باكتري, انتروتوكسين كلستريديوم پرفرينجنز (Clostridium perfringens entrotoxin (CPE)) است كه در مسموميت هاي غذايي و بيماري هاي گوارشي نقش دارد. در پژوهش حاضر باكتري فريزدراي شده تيپ D و C از آمپول برداشت و جهت كشت به لوله ولكام حاوي محيط BHI منتقل و به مدت 18-12 ساعت در جار بي هوازي در Cº 37 انكوبه شد. DNA ژنومي با روش فنول كلروفرم و پلاسميد با استفاده از كيت تخليص پلاسميد, استخراج گرديد. توالي رمز كننده ژن انتروتوكسين براي طراحي پرايمرهاي اختصاصي جهت انجام PCR از GeneBank به دست آمد. ژن حاصل در وكتور pTG19-T لايگيت و محصول لايگيشن به سويه TOP10 باكتري E. coli ترانسفورم گرديد و كلونهاي نوتركيب روي محيط حاوي آنتي بيوتيك آمپي سيلين انتخاب شد. پلاسميد حاوي ژن نوتركيب استخراج و توالي يابي گرديد. نتيجه توالي يابي با توالي موجود مطابقت داشت. اين اولين گزارش كلونينگ ژن انتروتوكسين باكتري C. perfringens در ايران مي باشد. اين پژوهش مي تواند در توليد واكسن هاي نوتركيب مؤثر واقع شود.