شناسايي و تعيين خصوصيات باكتري لومينسانس جداسازي شده از آب درياي خليج فارس

پديده لومينسانس (نشر نور) در بسياري از ارگانيسم ها از جمله باكتري ها مشاهده مي شود. بيشتر باكتري هاي لومينسانس در آب دريا به صورت آزاد يا به صورت انگل حيوانات دريايي زندگي مي كنند. لومينسانس باكتريايي به علت عملكرد آنزيمي به نام لوسيفراز مي باشد كه توسط اپرون ژن lux كنترل مي شود. با توجه به اينكه باكتري هاي لومينسانس كاربردهاي فراواني در زمينه بيوتكنولوژي و ميكروبيولوژي محيطي دارند و محيط دريايي محيط مناسبي براي جستجوي باكتري هاي لومينسانس است، لذا جداسازي و شناسايي اين گونه هاي باكتري امروزه مبحث مورد علاقه بسياري از محققين و پژوهشگران بوده است و تحقيقات فراواني در سراسر جهان در اين زمينه صورت مي گيرد. هدف پژوهش حاضر جداسازي و شناسايي گونه هاي ويبريو لومينسانس داراي نورافشاني پايدار و با سطح بالا از آب درياي خليج فارس براي اولين بار بوده است. روش هاي استفاده شده در پژوهش حاضر، كارايي لازم براي جداسازي باكتري هاي ويبريو لومينسانس داشته و مي تواند الگوي مناسبي براي بررسي اين ميكروارگانيسم ها در ساير اكوسيستم هاي آبي ايران باشد .در پژوهش حاضر، نمونه هاي آب درياي خليج فارس از دو منطقه بندر ديلم و بندر دلوار جمع آوري شدند. به منظور جداسازي گونه هاي ويبريو لومينسانس از نمونه هاي آب، از محيط كشت اختصاصي TCBS استفاده گرديد. جدايه داراي بالاترين و پايدارترين سطح نورافشاني انتخاب و B4L نامگذاري شد. بررسي خصوصيات مورفولوژيكي، بيوشيميايي و فيزيولوژيكي جدايه لومينسانس B4L تاييد كرد كه متعلق به جنس Vibrio مي باشد. همچنين شناسايي مولكولي جدايه بر اساس آناليز ژن 16SrRNA، شباهت 99 درصدي آن را به سويه Vibrio owensii LMG 25443(T) (با شماره دستيابي ژني GU018180) نشان داد. توانايي نشر نور اين جدايه در غلظت هاي مختلف نمك، غلظت هاي مختلف گليسرول، pHهاي مختلف و دماهاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت. همچنين ميزان حساسيت اين جدايه به آنتي بيوتيك هاي مختلف با استفاده از روش انتشار از ديسك بررسي شد. بر اساس نتايج حاصل از بررسي توانايي نشر نور جدايه در غلظت هاي مختلف نمك و گليسرول و pHها و دماهاي مختلف، جدايه تا غلظت نمك 6 % نشر نور مطلوبي داشت ولي در غلظت نمك بالاتر از 6 % نشر نور آن شديدا كاهش يافت، به طوري كه در غلظت نمك 10 % نشر نور آن كاملا متوقف شد. نشر نور جدايه خيلي تحت تاثير pH نبود. در هر چهار pH، جدايه توانايي نشر نور داشت، اگرچه دو pH 7 و 9، pHهاي مناسبتري براي نشر نور مطلوب جدايه بودند. نشر نور جدايه با افزايش غلظت گليسرول از 1/0 % تا 9/0 % افزايش يافت. جدايه تنها در دو دماي C°20 و C°28 توانايي نشر نور داشت و دماي C°28 دماي مناسبتري براي نشر نور جدايه بود. همچنين بر اساس نتايج حاصل از بررسي حساسيت آنتي بيوتيكي جدايه، جدايه كمترين حساسيت را نسبت به آنتي بيوتيك هاي آميكاسين و سفتازيديم(هاله عدم رشد به قطر 0.4 سانتيمتر) نشان داد و يشترين حساسيت را نسبت به آنتي بيوتيك تري متوپريم-سولفامتوكسازول (هاله عدم رشد به قطر1.9 سانتيمتر) نشان داد.