شماره ركورد كنفرانس :
4123
عنوان مقاله :
درخت ليلكي، به عنوان ميزبان جديد در ايران براي قارچ خوراكي Laetiporus sulphureus
پديدآورندگان :
آقاجاني حامد دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , تاجيك قنبري محمد علي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري , موسي زاده سعيد علي مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي مازندران , عبادفردزاده كارولين زيست شناسي سلولي و مولكولي علوم پزشكي دانشگاه تهران
كليدواژه :
قارچ خوراكي , ليلكي , زيست شناسي , ميزبان جديد
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي ميكروبيولوژي كاربردي ايران
چكيده فارسي :
ليلكي (Gleditschia caspica Desf 1809) از درختان خاردار و اندميك جنگل هاي هيركاني ايران است كه بيشتر در جنگل هاي جلگه اي حضور دارد. قارچ ماكروسكوپي يكي از اجزاي مهم اكوسيستم جنگل هستند و نقش مهمي در تبديل مواد آلي به مواد معدني، حاصلخيزي و تكامل خاك، افزايش ميزان هوموس و تجزيه اندام هاي چوبي اكوسيستم جنگل دارند. همچنين قارچ هاي ماكروسكوپي با استقرار خود بر روي درختان سرپا از لحاظ زيست شناسي و اكولوژيكي براي اكوسيستم جنگل و از لحاظ اقتصادي براي بازار چوب حائز اهميت اند. شناخت قارچ هاي ماكروسكوپي برروي تنه ي درختان سرپا و افتاده از اهميت فراواني براي جنگل هاي شمال ايران برخوردار است، زيرا در تيپ آينده جنگل تاثيرگذار مي باشند. تاكنون اين قارچ بر روي درختان انجيلي (Parrotia persica)، بيد (Salix sp.)، نارون (Ulmus sp.) در ايران گزارش شده است. بعد از عمليات جنگل گردشي در جنگل بابل، اقدام به جمع آوري قارچ هاي چوب زي شد. پس از جمع آوري قارچ هاي ماكروسكوپي چوب زي و خشك نمودن آنها، جهت از بين بردن آلودگي هاي قارچي، حشرات و كنههاي پارازيت، نمونه هاي قارچي خشك شده، به مدت حداقل دو هفته در فريزر، در دماي و درون پاكت هاي كاغذي قرار داده شدند. پس از خارج نمودن نمونه ها از فريزر، نمونه هاي خشك شده جهت انتقال و نگهداري در كيسه هاي نايلوني زيپ دار گذاشته شدند. شناسايي نمونه ها با استفاده از كليدهاي استاندارد انجام گرديد كه قارچ چوب زي و خوراكي Laetiporus sulphureus تشخيص داده شد كه مشخصات تاكسونوميك آن به شرح زير است: بازيديوكارپ 40 ـ 10 سانتي متر قطر و 6 ـ 2 سانتي متر ضخامت، نيم دايره، شبيه تاقچه يا بادبزن، بدون پايه، بصورت لايه هايي بر روي هم، در ابتداي رشد زرد تا نارنجي وصورتي و در اواخر رشد يا خشكيدگي كرم رنگ، سطح رويي صاف، بدون ناحيه بندي وموج دار ، حاشيه ضخيم و داراي بافت نارنجي متمايل به زرد، ضخيم، منافذ در سطح تحتاني زرد گوگردي، دهانه منافذ دايره و يا بيضوي، 3 ـ 1 منفذ در ميلي متر و لوله ها 5 ـ 2 ميلي متر عمق دارند. بازيديوم چماقي، داراي 4 استريگما، 9- 6 × 25 - 20 ميكرون، داراي جدار عرضي ولي فاقد قوس اتصال. بازيديوسپور شفاف، صاف و نيمه كروي، بدون واكنش با معرف ملزر (غير آميلوئيدي)، اندازه اي 5 ـ 5/3 × 7ـ 5 ميكرون. اين قارچ بر روي تنه درختان سرپا و افتاده جنگل حضور دارد و باعث پوسيدگي قهوه اي مي شود. در اواخر بهار تا اواسط پائيز، خصوصاً در فصل تابستان مشاهده ميشود و جزو قارچ هاي دارويي و خوراكي به شمار مي آيد. اين قارچ براي اولين بار در ايران از روي درخت ليلكي گزارش مي شود.