بررسي كالبدي - فضايي حاشيه نشيني در محله مراد آباد شهر چابهار

شهرنشینی یكی از مهمترین جنبه های زندگی اجتماعی امروز در سطح دنیاست. این پدیده در گذشته هم وجود داشته است ولی مسلماً از جهت تعداد و نسبت جمعیت شهری قابل قیاس با امروز نیست. در واقع، رشد شهرنشینی در سطح جهان در قرن بیستم و به ویژه از نیمه ی دوم آن شروع شده است و از این جهت یك پدیده جدید به شمار میرود. در این بین، حاشیه نشینی یكی از مقوله های مهمی است كه در بحث مسائل شهرنشینی امروزی مهم است. در كشور ما نیز جریان سریع شهرنشینی، طی چند دهه ی اخیر حاشیه نشینی و اسكان غیر رسمی را به دنبال داشته است و این پدیده ی در حال رشد، مشكلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، كالبدی و زیست محیطی فراوانی را در اغلب شهرهای بزرگ ایران به وجود آورده است. چابهار یكی از این جمله شهرهاست كه رشد سریع شهرنشینی را در چند سال گذشته تجربه كرده و با پدیده حاشیه نشینی مواجه شد. بنابراین هدف تحقیق حاضر به دنبال تأثیرات حاشیه نشینی در ناامنی محله مراد آباد چابهار بوده است. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر مطالعات كتابخانه ای، اسنادی و بررسی های میدانی در سطح محله مراد آباد چابهار می باشد. ارزیابی نتایج آزمون روابط بین تعاملی بین متغیرهای عمده مورد بررسی، رابطه و تفاوت معنی دار بین متغیرهای سطح سواد، توجه ارگان های دولتی، سطح فرهنگ، فقر، كمبود نور بر ناامنی، تأثیر بیكاری بر ناامنی محله، تأثیر معتادین بر ناامنی و تأثیر بیكاری بر جرم و جنایت بر اغتشاش و ناامنی در محله مرادآباد چابهار را نشان میدهد.