بررسي رابطه فرسودگي شغلي و سكوت سازماني كاركنان اداره آب منطقه اي شهرستان اردبيل

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه فرسودگي شغلي و سكوت سازماني كاركنان اداره آب منطقه اي شهرستان اردبيل انجام يافته است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي بوده و از نظر نحوه گردآوري اطلاعات، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را كاركنان اداره آب شهرستان اردبيل تشكيل مي دهند كه مجموع آنها برابر198 نفر (178 نفر مرد و 20 نفر زن) مي باشد كه از بين آنها، 127 نفر (108 نفر مرد و 19 نفر زن) براساس جدول مورگان با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب گرديد. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش پرسشنامه فرسودگي شغلي كريستينا (1981) و پرسشنامه سكوت سازماني صلواتي و همكاران (1393) مي باشد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از نرم افزار spss و آزمون آماري پيرسون و رگرسيون استفاده گرديد. نتايج به دست آمده از پژوهش نشان داد كه بين مؤلفه هاي فرسودگي شغلي (خستگي عاطفي، مسخ شخصيت و عدم كفايت شخصي) با مؤلفه هاي سكوت سازماني (سكوت تدافعي، سكوت مطيع و سكوت نوع دوستانه) رابطه معناداري وجود دارد (05 /0 p). ولي بين خستگي عاطفي و سكوت نوع دوستانه رابطه معناداري وجود ندارد (05/ 0 p). همچنين متغيرهاي سكوت تدافعي و سكوت مطيع توان پيش بيني فرسودگي شغلي را داشتند، ولي متغير سكوت نوع دوستانه توان پيش بيني فرسودگي شغلي را نداشت.