رهبري معنوي و اثربخشي سازمان ها

رهبري از دير زمان مورد توجه انديشمندان و محققان مديريت بوده و آنان همواره درباره رهبري و زواياي گوناگون آن، از مجله عواملي كه سازنده ي يك رهبر اثربخش و موفق است، تحقيق كرده اند. علت اصلي توجه محققان به مسئله رهبري آن است كه رهبري نقش حياتي در پويايي و بالندگي سازمان ايفا مي كند و موفقيت بسياري از سازمان ها به سبب وجود رهبران قوي و اثربخش بوده است. اخيراً واژه ي معنويت 2 در سازمان ها به موضوع حائز اهميتي در ادبيات مديريت و رفتار سازماني بدل شده است و بسياري از محققان به خاطر تاثير معنويت بر بهره وري سازمان به آن پرداخته اند. نقش رهبران معنوي تحريك و برانگيختن كاركنان با استفاده از چشم انداز معنوي و ايجاد زمينه هاي فرهنگي براساس ارزش هاي انساني مي باشد تا كاركناني توانمند، داراي بهره وري بالا، متعهد و با انگيزه را تربيت و پرورش دهند. هم چنين وجود معنويت در محيط كاري مي تواند براي رهبر معنوي تسهيل كننده باشد و امكان به كارگيري رهبري معنوي را از ديدگاه مديران و كاركنان تسهيل نمايد، رهبران معنوي نيز مي توانند با فعاليت و اقدامات خود در بهبود و تقويت جو معنوي در سازمان نقش مثبت و سازنده اي داشته باشند.