بررسي راهبردهاي اثربخشي تشكل‌هاي مدني بر اعتلاي حقوق شهروندي در شهرستان اصفهان

شهروندي يكي از مهم‌ترين مفاهيم اجتماعي-سياسي است كه در طول تاريخ خود راه پرفرازونشيبي را پيموده و در طول تاريخ و در جوامع مختلف، هرگز پديده‌اي واحد و يكپارچه نبوده و داراي فضاي مفهومي گسترده و گاه متناقض بوده است. اين مفهوم در بردارندة مجموعه حقوق و تكاليفي است كه اعضاي جامعه نسبت به يكديگر، نهادها و جامعه دارند. از سوي ديگر، راهكارهاي عملي ارائه‌شده توسط سازمان هاي مدني، به‌عنوان سازمان هاي غيردولتي، اما بسيار مهم، به‌مثابه واسطه بين فردْفردِ مردم (اتم‌هاي اجتماع) و قواي حاكم و حتي خود جامعه، مي توانند گره‌گشاي بسياري از مسائل و مشكلات مربوط به نابينايان و كم بينايان باشند. هدف اصلي اين پژوهش بررسي راهكارهايي است كه سازمان‌ها و تشكل‌هاي مدني مي‌توانند در ارتقاي حقوق شهروندي نابينايان و كم‌بينايان به‌عنوان شهروندان جامعه داشته باشند. روش تحقيق در اين پژوهش اسنادي است و درعين‌حال براي استخراج راهكارها، پرسشنامه‌اي محقق ساخته تنظيم شد و از مسئولين تشكل‌ها اهم راهكارها گردآوري شد و با روش تحليل محتوا راهكارهاي شاخص استخراج و در متن آورده شده است. يافته‌هاي تحقيق نان مي‌دهد كه آموزش به مردم و نابينايان، مناسب‌سازي و تعامل تنگاتنگ تشكل‌ها بيشترين اثربخشي را در ارتقاي حقوق شهروندي نابينايان دارد.