نقش سازمان هاي مردم نهاد در كيفيت زندگي كاري افراد داراي آسيب بينايي

سازمان مردم نهاد يا سمن‌ به سازماني اشاره مي‌كند كه به طور مستقيم بخشي از ساختار دولت محسوب نمي‌شود اما نقش بسيار مهمي به‌عنوان واسطه ي بين فرد‌فرد مردم و قواي حاكم ايفا مي‌كند. سازمان هاي مردم نهاد براي رسيدن به اهداف گوناگوني فعاليت مي‌كنند و معمولا در جهت پيشبرد اهداف سياسي يا اجتماعي اعضا در حركت هستند. اهميت اين گونه سازمان ها و موسسات در دنيا براي حل مسائل و مشكلات افراد داراي معلوليت بر هيچ كس پوشيده نيست. اين مقاله به موضوعي مهم يعني بحث كيفيت زندگي كاري در جامعه ايران مي پردازد.كه كمتر بدان توجه شده است. و ضمن ارائه ي ي تعاريف از مفاهيم مربوطه به بررسي شاخص هاي كيفيت زندگي كاري و نقش سازمان هاي مردم نهاد فعال در ارتباط با كم بينايان و نابينايان در تامين اين شاخص ها مي پردازد. متاسفانه بيشتر موسسات غيردولتي بر ارائه ي كمك هاي مالي متمركز هستند و پرورش توانايي هاي بالقوه ي افراد داراي آسيب بينايي به منظور ارائه ي نقش هاي مفيد اجتماعي مورد غفلت واقع شده است. اين مقاله سعي بر اين دارد تشكل هاي غيردولتي را با موضوع كيفيت زندگي كاري آشنا كرده تا اين موسسات بتوانند نقش مهمي را در بهبود كيفيت زندگي كاري از جمله يافتن شغل هاي مناسب، ارائه ي تعليمات مرتبط با شغل هاي مناسب وضع معلولان بينايي، خود اشتغالي آنان، ايجاد محيط امن شغلي، پرداخت عادلانه دستمزد و ساير مزايا و گسترش توانايي هاي حرفه اي ايفا كنند. از سوي ديگر اين موسسات به عنوان رابط ميان نابينايان و كم بينايان در جستجوي شغل و يا شاغل ازيك سو و كارفرمايان و موسسات دولتي از سوي ديگر مي توانند به ارائه ي راهكارهايي در جهت بهبود كيفيت محيط كاري، اطلاع رساني، آگاه سازي و آموزش كارفرمايان، مديران و كاركنان موسسات و سازمان هاي دولتي و خصوصي در بهبود تعامل با اين قشر از معلولان اقدام كنند.