ارزيابي كمي و بهينه سازي پارامترهاي اثرگذار بر خواص مكانيكي و رئولوژيكي بتن هاي قليا فعال سرباره اي

در اين تحقيق، پارامتر¬هاي تاثيرگذار بر روي مقاومت فشاري و خواص رئولوژيكي (عمدتاً تنش تسليم) بتن قليا فعال سرباره¬اي مورد مطالعة آزمايشگاهي و تحليل آماري قرار گرفته¬اند. متغير¬هاي نسبت وزني آب به مواد چسباننده، نسبت وزني محلول فعال كننده به سرباره و غلظت محلول هيدروكسيد سديم در ابتدا به عنوان پارامتر¬هاي اوليه تحقيق مبناي طراحي مخلوط ها قرار گرفتند. در مجموع 75 طرح مخلوط با در نظر گرفتن پنج سطح براي نسبت وزني آب به مواد چسباننده (35/0 ، 38/0، 40/0، 41/0 و 43/0)، سه سطح براي غلظت محلول هيدروكسيد سديم (25/11، 15 و 75/18مولار) و پنج سطح براي نسبت وزني محلول فعال كننده به سرباره (25/0، 35/0، 45/0، 50/0 و 55/0) ساخته شد. آزمايش اسلامپ يا جريان اسلامپ (حسب ميزان غلظت مخلوط¬هاي تازة بدست آمده) بر روي بتن تازة هر طرح صورت پذيرفته و نتايج به دست آمده با استفاده از مدل¬هاي موجود به تنش تسليم تبديل شدند. نمونه¬هاي قالب¬گيري شده پس از 28 روز عمل¬آوري مستغرق مورد آزمايش مقاومت فشاري قرار گرفتند. نتايج بدست آمده توسط نرم افزارMinitab مورد تحليل آماري قرار گرفته¬اند و در آناليز¬هاي آماري صورت گرفته مشخص گرديد كه پارامتر¬هاي غلظت كل محلول فعال كننده، مدول محلول فعال كننده (نسبت مولي SiO2 به Na¬2O) و نسبت حجمي محلول به سرباره متغير¬هاي تعيين كنندة تغييرات در تنش تسليم و مقاومت فشاري مي¬باشند.. نتايج تحليل¬ها نشان دهندة آن است كه مدول محلول فعال¬كننده حداقل در بازة مورد مطالعه تاثير محسوسي بر مقاومت فشاري نمونه ها و تنش تسليم بتن تازه نمي‌گذارد. همچنين مشخص گرديد كه نسبت حجمي محلول به سرباره رابطة معكوس و غلظت محلول فعال كننده رابطه مستقيم با مقاومت فشاري بتن¬هاي ساخته شده دارند. همچنين تحليل¬هاي آماري نشانگر اين امر مي¬باشند كه با افزايش هر يك از اين دو متغير اخير تنش تسليم بتن كاهش مي¬يابد. مدل¬هاي آماري بدست آمده از دقت بسيار بالايي در پيش¬بيني مقاومت فشاري و تنش تسيلم برخوردار بوده و جهت بهينه سازي يا هدف¬گذاري مقاومت فشاري و غلظت بتن قليا فعال بخوبي قابل استفاده مي¬باشند.