بررسي اثر پلي استر غيراشباع و وينيل استر بر خصوصيات رفتاري و مكانيكي بتن

بتن اصلاح شده با پليمر، با تركيب پليمر و سيمان با هدف افزايش دوام و چسبندگي توليد مي شود. حضور ذرات پليمر سبب تشكيل فيلم پليمري و افزايش حفرات هواي بسته در بتن مي شود كه در نهايت منجر به كاهش نفوذپذيري، مقاومت فشاري و مقاومت كششي مي شود. در مقاله ي حاضر اثر پلي استر غير اشباع و وينيل استر در درصدهاي 3، 5، 8 و 10 درصد، در جايگزيني با سيمان مورد بررسي قرار گرفت. درصد هوا، رواني، مقاومت فشاري، مقاومت كششي، جذب آب و نحوه¬ي شكست از آزمايش هاي مورد مطالعه در اين تحقيق بود. نرخ كاهش مقاومت كششي به علت عملكرد بهتر پليمر در كشش از مقاومت فشاري كمتر است. عملكرد پليمر وينيل استر در تحمل مقاومت به مراتب بهتر از پلي استر غير اشباع بود و سبب كاهش كمتر مقاومت ها شد. اين مقادير براي درصدهاي 3، 5، 8 و10، در مقاومت فشاري به ترتيب، 10، 19، 26 و 31 و در مقاومت كششي 2، 11، 19 و 24 بود. همچنين مقدار جذب آب در نمونه هاي حاوي پلي استر غير اشباع حدود 0.2 الي 0.4 درصد كمتر از نمونه هاي حاوي وينيل استر بود. خط شكست نمونه هاي مكعبي با اضافه كردن پليمر، تقريبا به موازات جهت اعمال بار تمايل پيدا كرد. اما مقدار خرابي در نمونه هاي وينيل استر به مراتب بيشتر است. در نمونه هاي استوانه اي نيز با افزايش پليمر طول خط شكست ها و تعداد آنها در قياس با بتن شاهد كمتر شده است.