بررسي اقتصادي اثر افزايش مقاومت بتن در ساختمان هاي بتني با شكل پذيري ويژه

با عنايت به اينكه آيين نامه هاي زلزله روز به روز ضوابط سختگيرانه تري در جهت طراحي لرزه اي اعمال مي كنند اين امر باعث افزايش هرچه بيشتر ابعاد المان هاي تير و ستون در سازه هاي بتن آرمه اي مي شود كه به نوبه خود تاثير منفي در ساختار معماري ساختمان خواهد داشت. اگرچه افزايش مقاومت فشاري بتن تا حدودي باعث كاهش اين ابعاد مي شود اما محدوديت هايي از لحاظ اقتصادي نيز وجود دارد در اين تحقيق به تعداد سه عدد ساختمان بتن آرمه از سه طبقه، هفت طبقه، دوازده طبقه مدل سازي شده، همچنين براي هر يك از مدلها مقاومت فشاري بتن از 25 ،30 ،35 ،40 ،50 مگاپاسكال تغيير داده شده و مطابق با آيين نامه 2800 ويرايش چهارم و آيين نامه بتن آبا و مقررات ملي ساختمان تحليل و طراحي و بهينه سازي شده است سپس هزينه ساخت هر كدام از مدل ها بر مبناي ميلگرد خاموت ستون، ميلگرد طولي ستون، ميلگرد خاموت تيرها، ميلگرد تقويتي تيرها، ميلگرد طولي تيرها، حجم بتن مصرفي، تناژ ميلگرد مصرفي، هزينه بتن مصرفي، هزينه ميلگردهاي كل، هزينه محاسبه و در نهايت تحليل حساسيت براي هر كدام از موارد ذكر شده بررسي و مقايسه شده است. اين تحقيق نشان مي دهد بتن هاي با مقاومت 25 مگاپاسكال براي ساختمان سه طبقه، 35 مگاپاسكال براي ساختمان هاي 7 طبقه و 30 مگاپاسكال براي ساختمان هاي 12 طبقه باعث هرچه اقتصاديتر شدن ساختمان هاي بتني با سيستم قاب خمشي با شكل پذيري ويژه مي گردد كه رسيدن به اين تراز مقاومت به اهتمام مسئولان و پژوهشگران در زمينه ي تكنولوژي بتن نياز دارد.