مطالعه تاثير شكل و موقعيت بازشو در مدلسازي دال بتن مسلح

از مهم‌ترين مراحلي كه در آن مي‌بايست، معماران، مهندسين مكانيك و مهندسين سازه هماهنگي و عملكرد متقابل در طراحي سازه و المان‌هاي معماري و تاسيساتي از خود نشان دهند، طراحي بازشو و داكت‌ها مي‌باشد. از يك جهت به سبب طرح‌هاي معماري، انتقال تاسيسات نمي‌توان از وجود بازشوها در كف‌هاي سازه‌اي چشم پوشيد و از جهتي ديگر نيز نمي‌توان مكان اين بازشو‌ها را به سبب وجود محدوديت‌هاي سازه‌اي، صرفا بر اساس سليقه و طرح‌هاي هنري انتخاب نمود. لذا مي‌بايست با توجه به شرايط پروژه و نيز نقشه‌هاي سازه‌اي، تاسيساتي و معماري بهينه مكان بازشو را انتخاب و بر اساس عوامل سازه‌اي آن‌ها را طراحي نمود. در طراحي و ساخت دال‌ها در نظر گرفتن بازشو‌ها به دلايل مختلف از جمله لوله‌كشي، لوله‌هاي حفاظت در برابر آتش، داكت‌هاي تهويه، گرمايش‌هاي هواساز، داكت‌هاي الكتريكي، چاله آسانسور و يا نور‌گير ضروري است. ابعاد بازشو‌ها با توجه به كارايي آن‌ها ممكن است كوچك و يا بزرگ باشد. در اين مقاله با استفاده از نرم افزار اجزا محدود ABAQUS تاثير تغييرات متفاوت بازشوها از جمله: شكل و موقعيت بر روي سقف دال بتن مسلح بررسي مي‌شود. در اين مقاله دال بتن مسلح به ابعاد 1000 در 1000 ميليمتر و ضخامت 60 ميليمتر و بازشوهايي با مساحت 10 درصد از سطح كل دال بتني به اشكال مستطيل، دايره و مثلث مدل شده است. بر اساس نتايج حاصل از اين تحقيقات مشاهده مي‌شود كه با توجه به مقايسه اشكال مختلف، بهترين عملكرد به لحاظ كمترين تغييرمكان را دال بتن مسلح با بازشوي دايره با افزايش 30 درصدي مقدار تغييرمكان نسبت به حالت بدون بازشو و ضعيف‌ترين عملكرد را دال بتن مسلح با بازشوي مثلث با افزايش 75 درصدي مقدار تغييرمكان نسبت به حالت بدون بازشو دارد.