ارزيابي آسيب پذيري آلودگي آب هاي زيرزميني دشت رامهرمز با مدل دراستيك در محيط GIS

امروزه علاوه بر بهره برداري بي‌رويه از آب‌هاي زيرزميني كه باعث افت شديد سطح آب ‌شده است، فعاليت‌هاي كشاورزي، صنعتي و شهري، آلاينده‌هاي مختلفي را به سفره‌هاي زيرزميني تحميل مي‌كنند. با توجه به اهميت دشت رامهرمز در تأمين آب كشاورزي، شرب و صنعت منطقه، از مدل دراستيك جهت ارزيابي آسيب‌پذيري آب‌هاي زيرزميني استفاده‌شده است. مشخصه‌هاي مؤثر در مدل دراستيك در ارزيابي آسيب پذيري سفره آب زيرزميني شامل عمق تا سطح ايستابي، تغذيه خالص، محيط آبخوان، جنس خاك، توپوگرافي، محيط غيراشباع و هدايت هيدروليكي آبخوان مي باشند، كه به‌صورت هفت لايه در نرم‌افزار 3.9 ArcGIS تهيه شدند و با وزن دهي و رتبه بندي و تلفيق هفت لايه فوق، نقشه نهايي آسيب پذيري آبخوان نسبت به آلودگي، با تقسيم بندي به 5 محدوده خطر شامل كلاس‌هاي بدون خطر آلودگي، آسيب‌پذيري خيلي كم، كم، كم تا متوسط و متوسط تا زياد تهيه و شاخص دراستيك براي كل منطقه دشت رامهرمز واقع در استان خوزستان بين 63 تا 157 برآورد شد.. از نظر وسعت مي‌توان گفت كه حدود 81/24 درصد دشت در كلاس خطر آلودگي خيلي كم، حدود 57 درصد دشت در كلاس كم، 34/9 درصد در كلاس متوسط و 65/7 درصد سطح دشت در كلاس متوسط تا زياد و تنها 17/1 درصد سطح دشت در كلاس زياد قرار مي‌گيرد