مقايسه اشعار محمود درويش، جبران خليل جبران و ابوطالب مظفري با استفاده از نظريه كيت جانسون

شاعران متعهد بيشماري شعر را به خدمت ميهن گرفتهاند. در اين مقاله سه شاعر متعهدد هده در زمينۀ ادبيات مقاومت شعر سرودهاند، از سه هشور مختلف با هم مقايسه ميشوند. مقايسده بدر اسدا نظريۀ زبانشناسي هيت جانسون خواهدبود. شاعران مورد بررسدي مممدود درويد 2002 1491 م( از - فلسطين، جبران خليل جبران 1411 1211 م( شاعر لبناني و ابوطالب مظفدري 1199 ش/ 1491 م( - - - شاعر معاصر و در قيد حياتِ افغانستان هستند. هشورهاي لبنان، فلسدطين و افغانسدتان مدورد جهداجم بيگانگان قرار گرفته و اين سه شاعر به دفاع از ميهن خود، اشعاري با مضدامين اايدداري و اسدتقامت سرودهاند. از آنجا هه هرچقدر شاعران دايره لغات گستردهجري داشته و جسلط بيشتري به زبان و ادبيات هشور خود داشته باشند، بهتر مطلب ذهنشان را بيان ميهنند؛ نظريه جانسون به اين مبمث مياردازد هه هر شاعر چه جعداد هلمات متنوع و چه جعداد هلمات جكراري به هار بردهاست. در اين مقالده عدهوه بر بررسي جكرار و جنوع واژگاني، هماهنگي بار معنايي هلمات به هار گرفته شده، با ادبيات اايداري، بده صورت جوصيفي جمليلي مورد ارزيابي قرار ميگيرد. جامعه آماري بده طدور مسداوي 1000 هلمده از - اشعار مقاومتي هر يك از شاعران است. يكي از نتايج اصلي جمقيق اين اسدت هده جندوع واژگداني در اشعار ابوطالب مظفري بي از دو شاعر ديگر است.