بررسي جلوه هاي مقاومت و پايداري در اشعار پروين اعتصامي

مبارزه با بي عدالتي و ظلم در همه ي اعصار تاريخ امري بوده است كه از طرف آزادگان چه زن و چه مرد مورد توجه قرار گرفته است و شاعران به خاطر روح لطيف و احساسات و نزديكي كه به توده هاي ملت داشتند، اين بي عدالتي ها را بهتر لمس كرده و در آثارشان انعكاس داده‎اند ، مقاومت از جمله مقوله هايي است كه مورد توجه انسانهاي آزاده قرار دارد. در بين شاعران معاصر ايران رخشنده اعتصامي معروف به پروين از جمله شاعران نام آور در زمينه مقاومت و مخالفت با ظلم و بي عدالتي موجود در عصر خود است. بسيار زيبا مصاديق ظلم را در دوره خود كه مقارن با دوره ي مشروطيت است بيان مي كند در اين پژوهش كه با روش توصيفي تحليلي پيرامون تجلي مقاومت در اشعار پروين صورت گرفته است در تلاش هستيم تا برسي شود كه مقاومت در اشعار پروين به چه صورت نمود يافته است كه بعد از آن مشخص شد پروين در بيان و توصيف مقاومت و نمادهاي ان از سبك شعري استفاده كرده كه مي توان آن را به نام خودش ثبت كرد. از كلمات روز مره چنان استادانه استفاده كرده كه سوء ظن را تحريك نمي كند و تشخيص اينكه اين شعر براي چه زماني سروده شده است را مشكل مي كند. او از اشياء و حيوانات و افراد اطراف خود براي بيان منويّات انسان دوستانه خود كمك گرفته است. بهترين قالب شعري كه او را سرآمد شاعران عصر خود كرده است، مناظره است كه بسيار زيبا خفقان موجود در عصر خود را بيان مي كند.