تحليل تعامل دانشگاه و ادبيات مقاومت

خواستها و منافع متعارض بشري همواره واجد پتانسيل درگيري‌ها و تنشها بوده است. ميل به ماندگار نمودن ابعاد مختلف زندگي نيز همواره همراه بشر بوده و آثار به جاي مانده در قالبهاي گوناگون مؤيد آن است. ادبيات يكي از شناخته شده ترين و مؤثرترين اين قالبها است. ثبت و ضبط وقايع و رويدادهاي تاريخي به ويژه در استبداد و يا استعمار، موضوع اصلي ادبيات مقاومت است. بسياري از وقايع تاريخي مبدأيي براي موج گرفتن ادبيات مقاومت گرديد. علت اصلي پرداختن به ادبيات مقاومت را زنده نگه داشتن روح مقاومت، آگاهي و بيداري مردم دانسته اند. از اين نظر ادبيات مقاومت را نه فقط مربوط به گذشته؛ بلكه آن را آينده نگر دانسته و بر تحولات آتي مؤثر مي‌دانند. اين مقاله به بررسي و تحليل تأثير دانشگاهها بر ادبيات مقاومت مي‌پردازد. از آنجائيكه دانشگاهها از مهمترين نهادهاي فرهنگي و اجتماعي بوده كه وظيفه انتقال معارف، فرهنگ، علوم و. . . به نسل هاي بعدي را به عهده داشته و ضمناً وظيفه تربيت انسانهاي آگاه نيز بر دوش آنهاست، چه نقشي در اين مقوله دارند؟ در اين مقاله تلاش مي‌شود تا به اين سؤال اساسي پاسخ داده شود كه چرا دانشگاهها بايد به مقوله ي ادبيات مقاومت بپردازند؟آيا دانشگاهها خواهند توانست با استفاده از ادبيات مقاومت و تعميق باورها و تقويت ايدئولوژي، انسانهاي مقاوم تري به جامعه تحويل دهند؟