نقش اديبان عرب در ادبيات مقاومت ايران

ادبيات مقاومت، برآثار ادبي-هنري گفته مي‌شودكه ازمتن زندگي مردم درعرصه‌ي مقابله با قواي ظلم جامعه، شكل گرفته است. زادگاه ادب مقاومت، در بستر حوادث بوده وهنگام استبداد حاكميت داخلي و يا هجوم خارجي، به وجود مي‌آيد. با توجه به اهميّت ادبيات مقاومت در سطح جهان بويژه در ادبيات ايران ودنياي عرب و با توجه به انتشارسريعي كه اينگونه‌ي ادبي در آثار اديبان به وجود آورده است و از طرفي شرايط فعلي منطقه، به ويژه كشورهاي عربي، كه به دليل جنگ و خفقان واستبداد حاكم برآنان، نمود ادبيات مقاومت درآثارادبي اين كشورها بيشتر شده است، برآن شديم تا به بررسي نقش وتأثيراديبان عرب بر ادبيات مقاومت ايران بپردازيم. دراين تحقيق به روش تحليلي –توصيفي درصدد پاسخ به اين سوالات است كه : آيا اديبان عرب وآثار آنها در زمينه‌ي ادبيات مقاومت برادبيات مقاومت ايران تأثير داشته است؟ واين تأثير به چه ميزان بوده است؟ و متقابلاً آيا آثار خلق شده در اين زمينه توسط شاعران ونويسندگان ايران در ادبيات كشورهاي عربي تأثيرگذار بوده است ؟ امروزه كسي منكر تأثير متقابل ادبيات كشورها بر يكديگرنيست، كشورهاي عربي به دليل ظلم واستبدادي كه برآنها رفته، بيشتر درزمينه‌ي ادبيات مقاومت‌ي قلم سرايي نموده‌اند. همانگونه كه مبارزات مردم فلسطين، مردم، اديبان و ادبيات ما را تحت تأثير قرار داد، انقلاب اسلامي ايران وجنگ تحميلي عراق عليه ايران و آثاري كه در اين زمينه خلق شد، كشورهاي ديگر ازجمله كشور‌هاي عربي را تحت تأثير قرار داد. در زمينه‌ي ادبيات مقاومت آثار، كتاب‌ها ومقالات بسياري نوشته شده، اما به نقش وتأثيرپذيري اين آثار بريكديگر كمتر پرداخته شده است. درتحقيق حاضر به تبيين ادبيات مقاومت در ايران و كشورهاي عربي وذكر نمونه‌هايي ازآثار برجسته‌ي آنها وتأثير متقابل آنها بريكديگر پرداخته مي‌شود.