مكان‌يابي و مسيريابي پايگاه‌هاي اسكان موقت به‌منظور كاهش تلفات انساني در زمان بحران با استفاده از منطق Fuzzy و مدل Network Analysis در GIS (مطالعه موردي: كلان‌شهر مشهد)

Locating and Routing Temporary Housing to Reduce Civilian Casualties at Crisis by Using Fuzzy Logic and Network Analysis Models in GIS (Case Study: Mashhad, Iran)

امروزه مديريت و برنامه‌ريزي براي كاهش آثار مخرب ناشي از وقوع بحران‌ها به يكي از چالش‌هاي اصلي دولت‌ها تبديل‌شده است كه دراين‌بين پايگاه‌هاي اسكان موقت به‌عنوان يكي از مراحل اساسي مديريت بحران و مهم‌ترين نياز اساسي آسيب‌ديدگان پس از وقوع حوادث بشمار مي‌آيد. به همين منظور پژوهش حاضر به مكان‌يابي و مسيريابي پايگاه‌هاي اسكان موقت به‌منظور كاهش تلفات انساني در زمان بحران در كلان‌شهر مشهد پرداخته است. روش تحقيق در مطالعهٔ حاضر، توصيفي- تحليلي و از نوع كاربردي مي‌باشد. پس از شناسايي معيارهاي مؤثر جهت مكان‌يابي پايگاه‌هاي اسكان موقت، تعداد 14 معيار اصلي براي مكان‌يابي انتخاب گرديد كه با استفاده از تكنيك AHP و بر اساس نظرات كارشناسان هر يك از معيارهاي بكار رفته در تحقيق ارزش‌گذاري شدند. در پژوهش حاضر به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار ArcGIS و از منطق Fuzzy و نيز مدل Network Analysis استفاده‌شده است. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه قسمت‌هاي حاشيه شهر مشهد (نواحي شمال و شمال شرق) و نيز بخشي از غرب مشهد (انتهاي بلوار وكيل‌آباد) به دليل تراكم زياد جمعيتي و نيز فضاهاي باز نسبتاً زياد و همچنين دسترسي مناسب به معابر براي احداث پايگاه‌هاي اسكان موقت در زمان وقوع حوادث مطلوب مي‌باشند. همچنين تعداد 24 پايگاه اسكان موقت در شهر مشهد مكان‌يابي شدند كه از اين تعداد، 16 پايگاه مكان‌يابي شده، دسترسي مناسبي به بيمارستان‌ها دارند.