ارزيابي و تحليل حكمراني خوب شهري در شهر شهركرد

Assessment and Analysis of Good Urban Governance in Shahrekord

برنامه‌ريزي و مديريت شهري ايران تأثير زيادي از مكتب برنامه‌ريزي كلاسيك با محوريت طرح جامع پذيرفته است. طرح‌هاي جامع شهري در ايران باهدف رشد فيزيكي متناسب شهرها تدوين مي‌شوند اما تجربه نشان مي‌دهد فقط انرژي و هزينه‌هاي بسياري را بر اقتصاد شهرها تحميل مي‌كنند و اهداف آن‌ها در اكثر مواقع تحقق نمي‌يابد. راهبرد توسعهٔ شهري يكي از جديدترين الگوهاي برنامه‌ريزي است. اين راهبرد داراي چهار ركن مي‌باشد: قابليت زندگي، بانك‌پذيري، رقابت‌پذيري و حكمراني خوب كه حكمراني خوب يكي از مهم‌ترين اركان راهبرد توسعه شهري مي‌باشد. در اين مقاله به ارزشيابي سطح شاخص حكمراني خوب در شهر شهركرد و مقايسهٔ وضعيت موجود اين شاخص در سال 1395 با وضعيتي كه براي اين شاخص در طرح جامع شهر شهركرد وجود دارد، پرداخته‌شده است. سطح شاخص ذكرشده با نظرسنجي از شهروندان و مراجعه به آمارهاي رسمي ارزشيابي شده است. جامعهٔ آماري در ارزشيابي سطح حكمراني خوب شامل كليهٔ شهروندان ساكن در نواحي هشت‌گانهٔ شهر شهركرد و حجم نمونهٔ تصادفي طبقه‌بندي‌شده برابر با 390 نفر از شهروندان به‌دست‌آمده است. توزيع و تكميل پرسشنامه‌ها، بر اساس نسبت جمعيتي در هر ناحيه صورت گرفته است. تجزيه‌وتحليل داده‌هاي پرسشنامه با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي صورت گرفته است. بنابر نتايج پژوهش، حكمراني خوب در شهر شهركرد پايين‌تر از متوسط طيف ليكرت ارزشيابي شده است. با مقايسهٔ محتوايي شاخص حكمراني خوب با وضعيت مطلوب پيش‌بيني‌شده براي اين شاخص در طرح جامع مشاهده خواهيم كرد كه در طرح جامع شهر شهركرد به بسياري از معيارهاي حكمراني خوب توجهي نشده است.

Urban planning and management in Iran are greatly influenced by the classical planning doctrine which focuses on master plan. In Iran, master plans are codified with the aim of establishing physical development proportional with the cities. However, experience shows they just impose much energy and costs on the economy of the cities and most of them fail to achieve their aims. City development strategy is one of the latest planning patterns which has four key factors: livability, bankability, competitiveness, and good governance among which good governance is the most significant factor in terms of city development strategy. In this study, an evaluation of the good governance index in the city of Shahrekord and a comparison between the current situation of this index in 2016 and its situation in the master plan of the city are presented. The level of the index was evaluated by doing surveys with the citizens and experts, and by referring to the official statistics. The statistical population used in evaluation of good governance includes all of the citizens living in eight areas of the city and the stratified random sample size (n= 390 residents) was obtained. Distribution and completion of the questionnaires was based on the proportion of the population in each area. Analysis of the collected data was also done by descriptive and inferential statistical methods. According to the results, good governance in Shahrekord was lower than the average Likert spectrum. Content- based comparison of good governance with the desired value predicted for this index in the master plan, it was concluded that in this plan, most good governance standards are neglected.