تأثير مديريت در مراحل بحران بر امنيت شهري

Effect of Crisis Management on Urban Security

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثيرات مديريت در مراحل بحران بر امنيت شهري مي‌باشد. روش پژوهش حاضر توصيفي – تحليلي مي‌باشد كه با مرور منابع كتابخانه‌اي و با ابزار فيش‌برداري انجام‌شده است. امنيت پيش‌زمينه يك اجتماع سالم و احساس امنيت بسترساز توسعه جوامع انساني است و سعادت يك اجتماع درگرو حفظ و بقاء امنيت و احساس ناشي از آن است. جوامع را بدون بحران‌ها نمي‌توان تصور كرد و بحران‌ها جزء جدايي‌ناپذير زندگي اجتماعي شده‌اند و به‌منظور اداره هر چه مؤثرتر بحران‌ها نيازمند اتخاذ رويكردي همه‌جانبه نگر هستيم. بر اين اساس، پيش‌بيني، پيشگيري و آمادگي، سه‌گام اساسي در مديريت مرحله قبل از بحران به‌حساب مي‌آيند كه از اهميت خاصي در چرخه مديريت بحران برخوردارند. همچنين، بازيابي، بازسازي و يادگيري، مهم‌ترين گام‌هاي مديريت در مرحله پس از بحران به شمار مي‌آيند. در اين ميان، عمليات امداد و نجات، عمليات ويژه و مهار ساختن بحران، مهم‌ترين اقدامات مديريت در حين بحران به‌حساب مي‌آيند. مديريت در مرحله شروع بحران به‌عنوان يك مرحله با ويژگي‌هاي خاص، اقداماتي چون هشدار و مصونيت، ارزيابي مقدماتي و آغاز بسيج منابع و بالأخره پاسخگويي سريع را مي‌طلبد.

The aim of this research is to investigate the effects of management in crisis steps on urban security. The study s methodology is descriptive – analytical. It was done by reviewing library resources and using taking notes tools. Security is the foreground of a healthy community and sense of security is the way for development of human societies. Furthermore, the well-being of a community depends on preservation and conservation of security sense. Communities cannot be imagined without crisis and crises are integral part of social life. Then, effective crisis management requires a comprehensive approach thinking. Accordingly, prediction, prevention, and preparedness are three basic steps before the crisis which have special importance in the cycle of crisis management. Likewise, recovery, reconstruction, and learning are the most important steps in the post-crisis stage. Meanwhile, relief and rescue operations, special operations and crisis curbing are the most important management actions during the crisis. The onset of the crisis as a stage with special features requires procedures such as warnings and safety, preliminary assessment, resource mobilization, and finally quick response.