بررسي مفهوم سياليت ، شفافيت و حركت در فضاي بازار

در هر زمان فضا حكم مايه اصلي معماري را دارد كه چگونگي تركيب و ساماندهي آن بر عهده طراح است. معماري در ژرف ترين معناي خود تقسيم و ايجاد فضا در زمان و تسهيل اراده انساني به آن است. معمار با زبان و بيان معماري به سازماندهي فضا مي پردازد. فضايي را سامان مي بخشد كه با انسان در تماس و با او محاوره دارد و در واقع نظم و نثري است كه به بياني زنده است و انسان را به تفكر و تعمق وا مي دارد. حركت فيزيكي با معيارهايي چون جابجايي در فضا و ايجاد حركت در چشم و حركت معنايي با تأثيرگذاري بر احساس مخاطب قابل تحليل است. در معماري بدون پويايي، سياليت و مكث (سكون)حركت معنايي نخواهد داشت از اين رو اين مقاله بر آن است تا جنبه هاي مختلف عامل سياليت و شفافيت و حركت در فضاي بازار و سازماندهي فضاي آن در شهر را بررسي نمايد تا با نتايج آن فضاهاي متفاوت معماري گذشته ايراني و عوامل تشكيل دهنده آن را مورد ارزيابي قرار داده و زمينه هايي چون آزادي فضا و گشايش فضايي را مورد بررسي و تحليل قرار دهد تا با بكار بستن آنها راهي را در پيش بگيرد كه معماري پر آوازه ما در پي آن بوده است.