شماره ركورد كنفرانس :
4145
عنوان مقاله :
تأملي در مفهوم مسكن روستايي پايدار
پديدآورندگان :
مهدي‌نژاد جمال‌الدين دانشيار، عضو هيات علمي دانشكده مهندسي معماري و شهرسازي دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي تهران. , شرقي علي استاديار، عضو هيات علمي دانشكده مهندسي معماري و شهرسازي دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي تهران. , اسدپور فائزه دانشجوي دكتري معماري دانشكده مهندسي معماري و شهرسازي دانشگاه تربيت دبير شهيد رجائي تهران
كليدواژه :
روستا , مسكن , مسكن روستايي , پايداري روستايي
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي معماري و شهر پايدار
چكيده فارسي :
مسكن به عنوان يكي از مهمترين بخش‌هاي سكونتگاه‌هاي روستايي بوده كه از رابطه با كاركرد‌هاي اجتماعي، اقتصادي، اكولوژيكي و الگوهاي زندگي روستاييان شكل مي‌گيرد و در طول زمان با توجه به تحول نظام اقتصادي و اجتماعي متحول مي‌شود، بنابراين نگرش نظامند و جامع به مسكن روستايي ايجاب مي‌كند تا پديده‌هايي را كه باعث توسعه مسكن و همچنين عواملي كه باعث ايجاد پايداري در مسكن مي‌شوند، به صورت جامع جستجو كرد. در اين راستا دست‌يابي به شناخت تعاريف و مفاهيم در خصوص شناسايي راهبردهاي مناسب، به دقت و انسجام و گستردگي اين نوع شناسايي كمك مي‌نمايد چرا كه توسعه پايدار روستايي با رويكردهاي زيست محيطي، اجتماعي و اقتصادي، در صورت تجميع تمامي ابعاد روستا ميسر مي‌گردد. لذا در اين پژوهش با مطالعه اسنادي و كتابخانه‌اي و با مرور تحقيقات پيشين اين نتيجه حاصل گرديد كه؛ يك مسكن پايدار در روستا ميبايست از لحاظ اقتصادي متناسب، از لحاظ اجتماعي قابل قبول، از نظر فني و كالبدي، امكان‌پذير، مستحكم و سازگار با محيط‌زيست باشد اين تعريف مهمترين تعريفي مي‌باشد كه مي‌توان در خصوص مسكن روستايي پايدار ارائه كرد پس رسيدگي به كالبد روستا و بهبود بخشي فضايي روستا بخش كوچكي از مجموعه اقدامات عملي در زمينه پايداري در روستا مي‌باشد بدين ترتيب توجه به مجتمع‌هاي زيستي روستايي كه مسكن از مهمترين عناصر آن به شمار مي‌رود ميبايست مورد توجه ويژه قرار گيرد.
